"Μεγάλη Εβδομάδα και μετάνοια" (εκπομπή)

(ακούστε εδώ)

"Απελθών απήγξατο, Ιούδας ο δούλος και δόλιος"

Δημητρίου Π. Λυκούδη
Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

        Εις εκ των δώδεκα μαθητών του Κυρίου, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης επρόκειτο να διατελέσει το πλέον ατιμωτικόν έγκλημα εις την μακραίωνην ιστορίαν, ουχί μόνο της ήδη καταγεγραμμένης, αλλά και όσων πραχθησομένων θα ακολουθήσουν εν τη παρούσα πραγματικότητα του κόσμου τούτου έως συντελείας των αιώνων.

"Μεγάλη Εβδομάς" (εκπομπή)

 

(ακούστε εδώ)

"Το Συνέδριο των παρανόμων"

Δημητρίου Π. Λυκούδη

Θεολόγου – Φιλολόγου

 ¨Ότε παρέστης τω Καϊάφα, ο Θεός, και παρεδόθης τω Πιλάτω, ο Κριτής, αι ουράνιαι δυνάμεις εκ του φόβου εσαλεύθησαν¨[1]. Πράγματι! Εσαλεύθησαν άπασαι αι ουράνιαι δυνάμεις, Άγγελοι και Αρχάγγελοι, Κυριότητες, Αρχές, Εξουσίαι, Δυνάμεις, Θρόνοι, Σεραφείμ και Χερουβείμ. Εσαλεύθησαν τα ουράνια τάγματα των Αγγέλων, εσαλεύθη αυτός ο κόσμος, εσαλεύθη ο Ουρανός, και όμως, ο άνθρωπος στέκει τολμηρά ¨άτολμος¨, παρίσταται ενώπιον του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και πόρρω απέχει από το θείο και ζωοποιό Του δράμα, πόρρω απέχει από το δράμα Του Γολγοθά.

"Γενηθήτω το θέλημά Σου"

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη Θεολόγου – Φιλολόγου,
ΜΑ.,ΜΑ. Θεολογίας, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

«Σε δύσκολη θέση βρέθηκα δυο τρεις φορές, όταν μερικοί ευσεβοφανείς θέλησαν να με ¨περιθάλψουν¨. Φιλοφρονήσεις, ηθικολογίες, απανωτά ναί ναί, προσκλήσεις για φιλοξενίες και άλλα υποκριτικά καμώματα. Ένας μάλιστα είχε στείλει και στον επίσκοπο επαινετική επιστολή. Άλλος πάλι με ρωτούσε να του πω τί να γράψει για να με επαινέσει στον επίσκοπο. Γρήγορα όμως αυτοί οι άνθρωποι αποδείχτηκαν εχθροί μου.

"Προσευχητικόν Ανάγνωσμα"

                                                                           

 

 

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη Θεολόγου – Φιλολόγου,
ΜΑ.,ΜΑ. Θεολογίας, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

                                                                               

Η πνευματική ζωή , κατά τον Kierkegaard, δεν τελεί ποτέ σε ακινησία, παρά το «γίγνεσθαι της δυνατότητας». Αυτό εκφράζεται με τη δυνητική ανοδική τροχιά του ανθρώπου, με την ¨πλήρωση¨ όλων των στοιχείων που συνθέτουν το ανθρώπινο ον, ακεραιωμένων μέσα στο πνεύμα του. Η ακεραίωση αυτή επιφέρει, ώστε η γνώση, (ως βιβλική έννοια εδώ), να μην είναι ποτέ αυτόνομη και μονοδιάστατη άσκηση μιας μόνης ιδιότητας του ανθρωπίνου πνεύματος , αλλά μετοχή του συνόλου των ιδιοτήτων του.

Ο Αγιος Βάδιμος (9 Απριλίου - εκπομπή)

(ακούστε εδώ)

"Ιδού Βαδίζω προς Θείαν Κοινωνίαν"

Δημητρίου Π. Λυκούδη

Θεολόγου – Φιλολόγου,  Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

«Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του Υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα , ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς», (Ιωαν. στ΄ 53). Πολύ εύστοχα χαρακτηρίστηκε ¨Μυστήριο Μυστηρίων¨ , θείο δώροδώρο που ενώνει επουράνια και επίγεια, γη και ουρανό.

"Στώμεν καλώς, Στώμεν μετά φόβου"

 

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη, Θεολόγου – Φιλολόγου,

Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

H επίκληση της Παραδόσεως της Εκκλησίας, μέσα στα πλαίσια της οποίας καθαγιάζεται και χαριτώνεται η διάδραση της λειτουργικής διάστασης της προσευχής είναι πράγματι επίκληση στο σταυροαναστάσιμο φρόνημα της Εκκλησίας. Πάντοτε η Αγία μας Eκκλησία, πέρα από τη μόρφωση της γνωστικής συνείδησης των μελών της ,

"Γάμος ορθόδοξος: Που έγκειται η ανωτερότητά του;" (Εκπομπή στο σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος).

 

 
Την Τετάρτη 09/04/2014, ο κ. Δημήτρης Π. Λυκούδης, προσκεκλημένος του δημοσιογράφου κ. Αντωνίου Γιαννακόπουλου, θα μιλήσει ζωντανά στο ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος 89,5 FM , από 19:05 έως 20:00 με θέμα: "Γάμος ορθόδοξος: Που έγκειται η ανωτερότητά του;"

"Στάχυα Αλόγων λόγων"

 

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη Θεολόγου – Φιλολόγου, 

ΜΑ.,ΜΑ. Θεολογίας, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

        «Χώρες του ήλιου και δεν μπορείτε να αντικρίσετε τον ήλιο. Χώρες του ανθρώπου και δεν μπορείτε να αντικρίσετε τον άνθρωπο». Αδυνατώ , αδυνατώ μονολογώ να κατανοήσω και να αφουγκραστώ το μεγαλείο και την αμφισημία της ιδιαιτερότητας του ανθρώπου.

       Και αναπόφευκτα , με τρόπο σιωπηλό και διακριτικό –ως επακόλουθο της επευχόμενης διάκρισης που εν δυνάμει συνέχει την αδιακρισία μου – επιχειρώ να εγκλιματιστώ στον κοινωνικό μου περίγυρο , επιθυμώ χρόνια τώρα να δυνηθώ να αγαπήσω και να αγαπηθώ…

"Ραθύμως τον βίον μου όλον εκδαπανήσας"

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη Θεολόγου – Φιλολόγου, 

ΜΑ.,ΜΑ. Θεολογίας, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

Κάθε απόπειρα να εντρυφήσω στην ευαγγελική περικοπή της παραβολής του Ασώτου Υιού[1], θύμιζε στην απερίσκεπτη διανοητική μου χλιαρότητα, ως προσπάθεια να συντάξω την αυτοβιογραφία μου σε ακανόνιστα χρονικά πλαίσια, σε παραμέτρους αυστηρά εξομολογητικούς που προσιδιάζουν και περιστρέφονται γύρω από το βιβλικό «και έσονται οι πρώτοι έσχατοι και οι έσχατοι πρώτοι», μια αυτοβιογραφία του πάνυ και όντως Ασώτου υιού, του μη δυναμένου να αντιληφθεί την υψοποιό χαρισματική κατάσταση της υιοθεσίας και της πατρικής θαλπωρής.

Η δική σου ανάσα...

Η δική σου ανάσα αντηχεί και κυριαρχεί στα μελωδικά μου ακούσματα. Μόνο εσύ, μόνο η στιβαρή αιθέρια μορφή σου,

μόνο αυτή είναι ικανή να προσκρούσει αυτοθέλητα στους κυματώδεις αφρούς της προσωπικής μου λογισμικής τρικυμίας. Μόνο εσύ δύνασαι να θεαθείς, μόνο εσύ υπάρχεις ακόμη και πάνω από τα κύματα, ωσάν πλεούμενο στα ανοιχτά, ωσάν πλεούμενο δύνασαι να θεαθείς στα ονειρικά μου ακούσματα, και μόνο με σε, και δια σε, επιποθώ ταξίδι στο χρόνο να αρχίσω...

 

Δημήτριος Π. Λυκούδης

Να χάνομαι...

Να χάνομαι, να κουρνιάζω θέλω μέσα στην αγαπητικά ονειρεμένη αγκάλη των αιθέριων προσδοκιών σου.

Ποιών προσδοκιών; Ότι μπορώ να ζω μακριά σου μόνο με τη σκέψη σου...

Μόνο μαζί σου

Δημήτριος Π. Λυκούδης

Θα απογυμνώσω τον εαυτό μου...

Θα απογυμνώσω τον εαυτό μου από κάθε συναισθηματικό ψίθυρο.

Να ακούσω θέλω τον παφλασμό του νερού, κάπως έτσι, να σπάει το νερό ήσυχα και αγαστά , να κρούει ρυθμικά την άκρη της προκυμαίας και να φθάνει αδύναμο πια ως το παραθύρι μου.

Κάπου εκεί, αν αδυνατίσει η ροή του νάματος, κάπου εκεί θα στο επιστρέψω, θα σου γράψω στο νερό οτι σε αγαπώ, σου μερίζω την καρδιά μου, κάπου εκεί που το νερό θα σπάει ,

αδύναμο πια, μα τόσο δυνατό να διατηρεί στα χνάρια του τέτοια λόγια σαν τα δικά μου...

Δημήτριος Π. Λυκούδης

Και αν με αφήσεις...

Και αν με αφήσεις χρόνους πολλούς να περιμένω, ο ήχος ενός χαλικιού, ένα βότσαλο θα ταράξει την ησυχία του διανοητικού βυθού μου.
Ποιά ησυχία; Την ησυχία που κομίζει η θαλασσινή ανάδυση της επίπλαστης σε αλληγορικές μορφές παρουσίας σου...
Γνώση και αλμυρή όσφρηση γύρω σου...

Δημήτριος Π. Λυκούδης

Κάθε άνεμος...

Κάθε άνεμος, κάθε λόγος, να μετουσιώνει τη διαφορά της ομοιότητας μέσα απο τη λάμψη σου. Με ένα τέτοιο φεγγαρόφωτο υπάρχω, κάθε φορά, με ένα τέτοιο φεγγαρόφωτο να βλέπω πιό καθάριο τον κόσμο μέσα από τα μάτια σου.

Δημητρίου Π. Λυκούδη

"Η δύναμη της προσευχής" (βίντεο)

 

 (δείτε εδώ)

"Μνήσθητι Ημών Κύριε" (βίντεο)

(δείτε εδώ)

Έξηβος Αγάπη

 

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη Θεολόγου – Φιλολόγου,
ΜΑ.,ΜΑ. Θεολογίας, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

Πάντοτε έγραφα καλύτερα όταν σε έφερνα στη σκέψη μου. Όταν άφηνα τη σκέψη μου να με φέρει κοντά σου, μόνο τότε έγραφα, μόνο τότε είχε αξία η έξηβος αγάπη μου. Μακριά από κάθε σεμνοτυφική κατήφεια και δνόφο, μακριά από εσένα, η ατρέκεια διαφορετική, ο άκρατος νους μου ακραιφνής ων, και όμως άδραστος και λοίσθος, άμα δε και ακήλητος και έρημος και μόνος.