Θα πω πολλά και δη τέτοια μέρα και δεν πρέπει. Περιορίζομαι όμως στα πρέποντα και επαφίεμαι στην αντιδραστική μου πνευματική ακρασία να επανέλθω συντόμως με περισσότερα.
Αλλάζει ο τρόπος διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια. Η ανάπτυξη του μαθήματος θα βασίζεται σε λογοτεχνικά κείμενα, φιλοσοφικά, πίνακες, παραβολές, βίντεο, μουσικές κ.ά. Τον Όμπραξ, τον Λοχαγό Μαρκ και τον αξέχαστο Φρου-φρου λησμόνησαν που είχαμε στα παιδικά μας χρόνια! Ποια φιλοσοφικά κείμενα θα διδάξουν Χριστόν Εσταυρωμένο και Αναστάντα; Βέβαια, συμφωνώ απόλυτα με τα μέσα, δηλαδή με τους πίνακες, τη μουσική, τα λογοτεχνικά και κάποια φιλοσοφικά κείμενα που ευωδιάζουν από Χριστό, πλην όμως, αναρωτιέμαι, αλήθεια, έχεις κανείς αντίλογο ότι όσα εξ αυτών θα επιλεγούν θα κατακρημνίζουν την Πίστη μας αντί να την στερεώνουν και να διδάσκουν τα ελληνόπουλα; Άλλωστε, η απεμπλοκή από το σχολικό εγχειρίδιο μόνο χαρά μου προξενεί, φθάνει καθείς να αναγνώσει βιαστικά το περιεχόμενό τους! Ηθικολογίες, όμορφες καλόβουλες κουβεντούλες, καλοί άνθρωποι, αγάπη παντού, αγάπη, η αλήθεια όλη από μέρους ενός εκάστου! Μακριά από τα σχολικά εγχειρίδια των θρησκευτικών, η διδασκαλική μου εμπειρία μού λέγει ότι τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα την Πίστη μας, παρά ακολουθώντας τα κείμενα αυτά.
Στην Ελλάδα όμως του 2016, στη Χώρα των Αγίων και Μαρτύρων και Ηρώων της Πίστεως, ως συνηθίζω να γράφω, να λέμε ναί στην ετερότητα και στην ομαλή κοινωνικοποίησή της καί το καταλαβαίνω καί το επιθυμώ! Να προσαρμόζουμε όμως το μάθημα των θρησκευτικών αντί στο 97,8 επί τοις εκατό που αναφέρεται σε Χριστιανούς Ορθόδοξους στο 2-3 τοις εκατό στους ετερόδοξους και ένθερμους υποστηρικτές άλλων θεωριών και δογμάτων, είναι κάτι που με ξεπερνά και με βρίσκει και νυν και εσαεί αντίθετο, δημόσια και ιδιωτικά! Όποιός δεν επιθυμεί να ακούσει για Χριστό στην Ορθόδοξη Ελλάδα είτε να επιστρέψει στην πατρίδα του είτε να εξαιρεθεί από το μάθημα, δικαίωμα που ταυτόχρονα αναγνωρίζει η εκπαιδευτική κοινότητα σε κάθε αλλοδαπό μαθητή. Και όμως, δεν καταλαβαίνω, αφού τους αναγνωρίζεται το δικαίωμα της απαλλαγής, γιατί τόσος κόπος να μεταποιήσουμε το μάθημα σε θρησκειολογικό συνονθύλευμα θεωριών και ηθικολογικών προθέσεων; Γιατί σιωπούν οι αρμόδιοι φορείς; Υπάρχει συντεταγμένη επίσημη θέση ημών των Ορθοδόξων επ΄ αυτού; Ερωτώ, υπάρχει; Απεναντίας, πολύ πόνο μου προξενούν αυτά τα θεατρινίστικα "μαγαζάκια" νεότερων και "μεταπατερικών"-μοντέρνων θεολόγων συναδέλφων, που σπεύδουν να χειροκροτήσουν παρόμοιες ως οι άνω ενέργειες και πρωτοβουλίες! Αλλά να θυμάστε και να θυμόμαστε όλοι μας: Υπάρχει και Θεός! Μη σχεδιάζετε άνευ φόβο Θεού και Πίστεως! Ιδού νυν καιρός!
