Οι κάτωθι Λειτουργικές Απορίες αφιερώνονται στους φίλεργους ιερείς μας και στους καλούς συναδέλφους ιεροψάλτες, όχι με διάθεση και ύφος «διδασκαλικό», αλλά, όπως πάντα, με αυτοκριτική και αυτοθέλητη προσπάθεια εγκόλπωσης της γνώσης και του ορθού!
1.Κατά το «Πρόσχωμεν, τα άγια τοις αγίοις» υψούται μόνον ο αμνός ή ολόκληρο το δισκάριον με τις μερίδες;
2.Είναι σωστό, λίγο πριν την απαγγελία(εμμελώς απαγγέλεται) του αποστολικού αναγνώσματος, ο ιερέας λειτουργός να προσδίδει το βιβλίο του «Αποστόλου» εις τον ιεροψάλτην από της Ωραίας Πύλης και μετά την απαγγελία να το λαμβάνει και πάλι και να το αποθέτει επί της Αγίας Τραπέζης;
3.Κατά τη διάρκεια του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, ο ιερέας φέρει πετραχήλι και φελώνιον ή ένα εκ των δύο;
Απαντήσεις:
1.Όταν ο ιερέας λέγει το «Πρόσχωμεν, τα άγια τοις αγίοις», υψώνει μόνον τον Αμνόν, ουχί το δισκάριον με τις μερίδες! Η Ύψωση αυτή, μας λέγουν οι άγιοι Πατέρες, συμβολίζει την ύψωση του Τιμίου Σώματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού επί του Σταυρού, και ακολούθως, την Ταφήν και την Ανάστασην! Προσοχή! Μόνον τον Αμνόν!
2.Είναι νεωτερισμός που επικράτησε από αμάθεια, προκειμένου κάποιοι ιερείς, από σεβασμό πιθανότατα ορμώμενοι, να αποδώσουν μεγαλύτερο δέος στο αποστολικό ανάγνωσμα που πρόκειται να απαγγελθεί. Πρακτικώς, ιστορικώς και λειτουργικώς είναι λάθος και επομένως καλόν είναι να μην επαναλαμβάνεται. Εισέτι, είναι κανόνας παραδοσιακός των ιεροψαλτών να κατέρχονται συγκεκριμένες στιγμές από τα αναλόγιά τους και ουχί έτερες ή να στέλνουν βοηθούς!
3.Το είδαμε και αυτό! Βάπτιση εις το κέντρο των Αθηνών μόνο με πετραχήλι! Φελώνιον πρέπει και πετραχήλι μαζί! Ως προς τις δικαιολογίες ότι το φελώνιον «εμποδίζει» πρακτικώς, ας μιμηθούμε την ευλαβέστατη συνήθεια πολλών ιερέων που «δένουν» και μαζεύουν το φελώνιόν τους με παραμάνα, κατά τη διάρκεια της εμβαπτίσεως του βρέφους! Επίσης, προσοχή! Στην κατήχηση, στις ευχές δηλαδή της κατήχησης, επειδή δεν έχουμε ακολουθία αλλά αποτελούν μία προσθήκη στο Μυστήριο της Βαπτίσεως(ας μην ξεχνάμε ότι παλαιότερα η Βάπτιση τελούνταν μέσα στη Θεία Λειτουργία), ο ιερέας δεν άρχεται με το «Ευλογητός…» και επομένως, εις το πέρας των ευχών δεν κάμνει απόλυση! Όχι απόλυση διά «δι΄ευχών» λοιπόν στο τέλος των ευχών της κατήχησης!
Δημήτριος Π. Λυκούδης
