Δημητρίου Π. Λυκούδη,
Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών
Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών
Έλεγε συχνά ο άγιος Παΐσιος: «Στην εποχή μας πλήθυναν
δυστυχώς τα λόγια και τα βιβλία και λιγόστεψαν τα βιώματα. Διότι επηρεάστηκαν
οι άνθρωποι πάλι από το κοσμικό πνεύμα, που επιδιώκει όλο τις ευκολίες και αποφεύγει
τον σωματικό κόπο»(1). Αφήσαμε τον κόπο και εγκολπωθήκαμε την ευχαρίστηση.
Αμέτρητες οι ανέσεις μας, ασύμμετρες οι ευκολίες μας και πάλι ολούθε
¨πνιγόμαστε¨, πουθενά να αναπαύσει το πνεύμα του ο άνθρωπος, όλα μαρτύριο, όλα
και όλοι τού φταίνε, όλα τα λοιδορεί, όλοι τον εκνευρίζουν! Και ο Θεός; Που
είναι ο Θεός; Μόνος του ο άνθρωπος ν΄αναζητά δίοδο στις ατέρμονες περιπλανήσεις
του, παντέρημος να επιχειρεί να στοιβάξει το ανίερο απείκασμα των προσωπικών
βιωμάτων του! Παρά ταύτα, υπάρχει λύση στην αλογία αυτή και αχνοφέγγει θαρρετά
η χαραυγή της πνευματικής μας επανόδου! Η προσευχή! Το οξυγόνο της ψυχής! Η
καθάρια προσευχή, η ορθόδοξη, η ορθόπρακτη!