"Αποστροφή" Κ. Καρυωτάκης

"Ατίθασα μἐλη, διαφανή ρούχα,

γλοίωδη στόματα υποκριτικά,

ανυποψίαστα, μηδενικά

πλάσματα, και γι᾿ αυτό προνομιούχα".

(Από το ποίημα του Κ. Καρυωτάκη "Αποστροφή").

"Εις μεγαλορήμων ζωγρἀφος της νυχτός" (Από την Ποιητική Συλλογή Αννέγιχτη Πολιτεία)

Εις μεγαλορήμων ζωγράφος της νυχτός

Σαν σκιά μες στις μυρτιές

όσων ξεχασμένων, ανομολόγητων

ονείρων,

Άκου! Είναι η πνιγερή φωνή ανυπόδητων ποδήρων,

χλευασμένων, πληγιασμένων, λησμονημένων στις καταχνιές,

σαν να ελυπήθη ο ταλαίπωρος ικέτης,

ως ζωγράφος να προβάλλει στις σκιές.

Εγέρασε και εχόρτασε στου καμάτου την ελπίδα,

πως θε να᾿ρθεί καιρός ευπρόσδεκτος

και παύση της αντάρας.

μα ελοιδόρη ο δυστυχής, τον ρουν της επικείμενης κατάρας.

Και αίφνης, εξύπνησε πτωχός, άμοιρος, χωρίς πατρίδα,

με μωρομένον νουν και αβαθή! Τι και αν ουδέν οίδα

εψέλλιζε απανταχού, εις μεγαλορήμων ζωγράφος της φανφάρας.

                                   Δ. Λυκούδης

"Γραφιάς" Κ. Καρυωτάκης

Οι ώρες μ᾿ εχλώμιαναν, γυρτός που βρέθηκα ξανά στα αχάριστο τραπέζι.

Απ᾿ τ᾿ανοιχτό παράθυρο στον τοίχο αντικρινά ο ήλιος γλιστράει και παίζει.

Διπλώνοντας το στήθος μου, γυρεύω αναπνοή στη σκόνη των χαρτιώ μου. Σφύζει γλυκά και ακούγεται χιλιόφωνα η ζωή στα ελεύθερα του δρόμου.

Απόκαμα, θολώσανε τα μάτια μου και ο νους, όμως ακόμη γράφω. 

Στο βάζο ξέρω δίπλα μου δυο κρίνους φωτεινούς. 
Σα νἀ᾿ χουν βγει σε τάφο.

(Γραφιάς, Κ. Καρυωτάκης).

"ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ" , Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ

ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν

και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο, λαμπρό,

με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά --

έτσ᾿ η επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν

χωρίς να εκπληρωθούν, 

χωρίς ν᾿αξιωθεί καμιά της ηδονής μια νύχτα,

ή ένα πρωί της φεγγερό.  (1904)

Ακούστε το τραγούδι "Αγάπη δεμένη", σε ερμηνεία της Ελεονώρας Ζουγανέλη, ΕΔΩ!

Σας ασπάζομαι!