Το ζήτημα είναι σύνθετο! Πρωτίστως για τους
"δεδηλωμένους αθέους¨, αν και ομολογώ ότι ο τίτλος είναι ασύμβατος με την
ορθόδοξη Πατερική ορολογία. Από τη στιγμή που ο "δεδηλωμένος άθεος"
δεν αποδέχεται επί της γης ως Σωτήρα και Θεό τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, από το
γεγονός ότι υποχρεούμεθα ως χριστιανοί να σεβαστούμε την απόρριψη του εν λόγω
ανθρώπου και άρνησή του να αποτελέσει μέλος και αναπόσπαστο μέρος του
κοινωνικού-λειτουργικού συνόλου, μέλος δηλαδή της Μίας, Αγίας, Καθολικής και
Αποστολικής Εκκλησίας, από το γεγονός συνάμα πως ο ίδιος ο Πανάγιος Θεός τόν
σέβεται και αποδέχεται την άρνησή του, αβίαστα γίνεται κατανοητό ότι καί η
Ορθόδοξη Εκκλησία, αυτοθελήτως και εκουσίως, σεβόμενη την ελευθερία και το
γνωμικό θέλημα του μεταστάντος, που "εν ζωή¨ δεν επιθυμούσε να έχει Θεό,
δεν επιτρέπει την τέλεση της εξοδίου ακολουθίας [κηδείας] για να αποδείξει ότι
εμπράκτως και ορθοπράκτως σέβεται και αποδέχεται την ετερότητα!
Ωσαύτως και στην περίπτωση του αυτόχειρα. Εδώ όμως
χρειάζεται προσοχή! Πολλοί συγγενείς, κινούμενοι από αγαπητικά και κοινωνικά
κίνητρα προς τον αυτόχειρα[εδώ κατανοούμε τον πόνο τους στην ολότητά του],
παρουσιάζουν ως δικαιολογία ότι ο αυτόχειρ, όσο ζούσε, δεν είχε πλήρη επίγνωση
της λογικής πραγματικότητας ["σώας τας φρένας"] και επομένως χρίζει
ιδιαιτέρας ποιμαντικής προσεγγίσεως, έστω και "μετά θάνατον".
Προσοχή! Τους ανθρώπους θα τους ξεγελάσουμε! Την Παναγία Τριάδα; Τον Ουρανό;
Επομένως, καλώς και ιερώς και ευσχημόνως "κατά πάντα" πράττει η Αγία
μας Εκκλησία όταν δεν τελεί εξόδιο ακολουθία σε αυτόχειρες. Σέβεται την άρνηση
του μεταστάντος, σέβεται την ελευθερία του προσώπου του, σέβεται το Σώμα Της.
Δεν θα είναι όμως
υπερβολή να υποστηρίξουμε ότι ίσως, ίσως λέγω σε κάποιες περιπτώσεις που
διαφαίνονται "ξεχωριστές" και πανθομολογούνται από τον περιβάλλοντα
κόσμο, ίσως λέγω, η Αγία μας Εκκλησία θα πρέπει να εκφράζεται και να
αποφαίνεται με μεγαλύτερη ανεκτικότητα και διάκριση! Παρά ταύτα, ο κανόνας
είναι αυτός που ανέφερα στην αρχή και με συναντά απολύτως σύμφωνο!
Δημητρίου Π. Λυκούδη
Δημητρίου Π. Λυκούδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου