Τόσα βιβλία, τόση γνώση, μα πως να λειτουργήσει αποφατικά η γνώση στην αμάθεια!
Σκέπτομαι πως σημασία έχει να μπορείς να αντιληφθείς την ανάγκη του συνανθρώπου σου γύρω σου.
Μα εάν δεν το έχει ανάγκη να σου δείξει την ανάγκη του;
Ανάγκη
να μάθω, ανάγκη να ακούσω, ανάγκη να διδαχθώ πρωτίστως μπροστά στον
καθρέφτη μου.Ανάγκη να πιστέψω πως μπορώ και χωρίς τους άλλους να
ταλαιπωρώ την αδιατρεψία του νου μου και να καταλήγω σε λογικοφάνιες και
ευαίσθητες ωραιοποιήσεις των πάντων.
Ε λοιπόν, έτσι αντιλαμβάνομαι τη θεολογία. Ως ανάγκη του νου μου να ακούσει, ως ανάγκη να διδαχθεί.
Έκαστος αντιλαμβάνεται, βιώνει, έτερος σχετικοποιεί, υμπεριλαμβάνει.
Και εδώ, μπροστά στην ανάγκη να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου και
να ακούσεις - τι κρίμα!! - αντιλαμβάνεσαι και συνειδητοποιείς πως είτε
εΤΕΛΟΙώθησαν οι καθρέφτες είτε εμωράνθησαν οι συζητητές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου