Ο μεγάλος Ελευθέριος Βενιζέλος και πολύ αγαπητός σ᾿ εμένα, στις 28/7- 10/08 1920, με τη Συνθήκη των Σεβρών (πόλη Σεβρ - Sevres της Γαλλίας) πετυχαίνει το έως τότε ακατόρθωτο: διαμελίζεται η ηττημένη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου Τουρκία και στην Ελλάδα, που βρισκόταν στην πλευρά των Συμμαχικών Δυνάμεων, περιέρχονταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος, η Ανατολική Θράκη, τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου, η Βόρεια Ήπειρος και η Σμύρνη, υπό την επίβλεψη Έλληνα Αρμοστή (παρέμενε υπό την ονομαστική μόνο Οθωμανική επικυριαρχία), μετά το πέρας πενταετίας, θα μπορούσε με δημοψήφισμα να αποφασίσει την προσάρτησή της ή μη στην Ελλάδα. Ακόμη, τα Δωδεκάνησα περιέρχονταν στην Ελλάδα, εκτός τη Ρόδο και το Καστελόριζο αρχικά, συνθήκη που ακύρωσε η Ιταλία δυο χρόνια αργότερα.
Στην Ελλάδα ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και πανηγυρίζει! Ετοιμάζεται θερμή υποδοχή στον μεγάλο Έλληνα πολιτικό.
Στις 15 Σεπτεμβρίου 1920 το ελληνικό κράτος προσφέρει τιμητικά ένα χρυσό στεφάνι στον Κρητικό πολιτικό με την επιγραφή «Από τους Έλληνες στον Μέγιστο όλων των Ελλήνων».
Σχεδόν 45 ημέρες πριν την τιμητική αφιέρωση, δυο αντιβενιζελικοί αξιωματικοί του ελληνικού στρατού, στις 30 Ιουλίου 1920, επιχειρούν να δολοφονήσουν τον Βενιζέλο στη Λυών της Γαλλίας.
Και σχεδόν, 45 ημέρες μετά την τιμητική αφιέρωση, ο Βενιζέλος, στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920 δεν εκλέγεται ούτε καν βουλευτής!
Αποχωρεί την ίδια ημέρα από την Ελλάδα με τη θαλαμηγό "Νάρκισσος" των αδελφών Εμπειρίκου, απογοητευμένος και αυτοχαρακτηριζόμενος ειρωνικά ως "κακούργος".
Δηλαδή:
- 30/07/1920:απόπειρα δολοφονίας του στη Λυών,
- 15/09/1920: τιμητική εκδήλωση και αφιέρωση χρυσού στεφάνου για το έργο του,
- αρχές Νοεμβρίου 1920: δεν εκλέγεται βουλευτής στις εκλογές και εγκαταλείπει την Ελλάδα.
Διαβάστε ακόμη: