Δημήτριος Λυκούδης,
Θεολόγος - Φιλόλογος, Υπ. Δρας Παν/μίου Αθηνών
Ενας από τους μύθους του Αισώπου,
υπό τον τίτλο «Ταώς και Κολοιός» (Παγώνι και Καλιακούδα), έχω την αίσθηση,
πολλά έχει να μας διδάξει, ακόμη και σήμερα, όσους από εμάς αντικρίζουμε με
έμπονα δάκρυα το κατάντημα και το πνευματικό τέλμα της ελληνικής παιδείας, της
γλώσσας, του πολιτισμού μας εν γένει. «Σε σύσκεψη των πουλιών για εκλογή
βασιλιά, το παγώνι είχε την αξίωση να βγάλουν αυτό βασιλιά τους, επειδή είναι
όμορφο. Κι ενώ τα πουλιά ήταν έτοιμα να το κάμουν, η καλιακούδα είπε: “Αν,
όμως, τον καιρό που θα έχεις εσύ τη βασιλεία μάς κυνηγά ο αετός, πώς θα μας
προστατέψεις;”. Ο μύθος σημαίνει πως δεν είναι αξιοκατάκριτοι όσοι,
προβλέποντας τους μελλοντικούς κινδύνους, φυλάγονται προτού να πάθουν»
(«Αισώπου Μύθοι», εκδ. Παπαδημητρίου, Αθήναι 1950, σελ. 143).