Δημήτριος Π. Λυκούδης
Θεολόγος - Φιλόλογος, Υπ. Δρας Παν/μίου Αθηνών
Μεγάλωσα στη γενιά που
ανέμενε τα Χριστούγεννα από τα τέλη του Σεπτέμβρη. Ήταν η εποχή που ο έρωτας
έβρισκε χὠρο και θαλπωρή, "χωρούσε" να σταθεί ανάμεσα στους
ανθρώπους. Κάναμε ετοιμασίες από την έναρξη των μαθημάτων της νέας σχολικής
χρονιάς για να προλάβουμε την Εορτή! Να προλάβουμε να εορτάσουμε
Χριστούγεννα. Να προλάβουμε να ζήσουμε
το μήνυμα της φάτνης! Και δεν ήταν λίγες οι φορές, θυμάμαι ωσάν και εχθές, οι
ρόλοι στα χριστουγεννιάτικα δρώμενα που παίζαμε στο σχολείο, δεν είναι
υπερβολή, ακόμη και σήμερα μας ακολουθούν. Άλλος Ιωσήφ, άλλη Κυρία Δέσποινα και
Θεοτόκος, άλλοι Μάγοι εξ Ανατολών, άλλοι
βοσκοί. Χρόνο να έχεις και θύμησες, χρόνο και βούληση και ν΄ αδημονείς, να
αγωνιάς μην τύχει και λησμονήσεις τα Χριστούγεννα των παιδικών σου χρόνων!