"Στην Ιερά Βατοπαιδινή Σκήτη των Αγίων Αποστόλου Ανδρέου και Μεγάλου Αντωνίου"

Δημητρίου Π. Λυκούδη,

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

Σχεδόν δίπλα στις Καρυές, σ΄ ένα πλατύ τροχοφόρο μονοπάτι, 5 λεπτά περίπου με κανονικό βηματισμό, ορθώνεται ο επιβλητικός ναός  της βατοπαιδινής κοινοβιακής σκήτης του Αποστόλου Ανδρέου και του Μεγάλου Αντωνίου. Τα φρουριακά και αρχοντικά κτίρια της σκήτης, η Αθωνιάδα Σχολή που συνορεύει, το βαθυπράσινο αγιορείτικο τοπίο σέ συνεπαίρνουν! Τόπος άγιος! Τόπος ήσυχος και ιερός!

"Τίμιος Πρόδρομος" [Περί Μετανοίας]

(ακούστε εδώ)

(κατεβάστε εδώ)

Εργογραφία - Δημοσιεύσεις Δημητρίου Π. Λυκούδη, Δεκέμβριος 2014

1. "Ηρώων Επικήδειος",
     στο blog μου, "Θεολογικό Υπόμνημα",

2. "Πότε και πως να Κοινωνείς", [Λετουργικές Απορίες],
     στο blog μου, "Θεολογικό Υπόμνημα",

3. "Είνα απαραίτητη η νηστεία προ της Θείας Κοινωνίας", [Λειτουργικές Απορίες],
     στο blog μου, "Θεολογικό Υπόμνημα",

4. "Γιατί ανάβουμε κερια στην εκκλησία;", [Λειτουργικές Απορίες],
     στο blog μου, "Θεολογικό Υπόμνημα",

5. "Ο Συμβολισμός του ασπασμού της αγάπης" [Λειτουργικές Απορίες],
     στο blog μου, "Θεολογικό Υπόμνημα",

6.  "Επιτρέπεται το μεταθετόν των Επισκόπων και πότε;" [Νομοκανονικές Απορίες],
      στο ιστολόγιο μου, "Θεολογικό Αναλόγιο",

7. "Απλός και παντελής αφορισμός", [Νομοκανονικές Απορίες],
     στο blog μου, "Θεολογικό Υπόμνημα".

Οι εκπομπές της εβδομάδος 05/01/2015 - 11/01/2015

 

 Α. ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ: "Τίμιος Πρόδρομος"  [Περί Μετανοίας]
 (Δημήτριος Π. Λυκούδης),

Β. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
(Δημήτριος Π. Λυκούδης),

  Γ. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: "Διάλογος με τους νέους [13]"
(Δημήτριος Π. Λυκούδης),

Δ. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: "Μ.Μ.Ε. και Προσευχή" (Ε)
(Δημήτριος Π. Λυκούδης).

  
 (δείτε εδώ που και πότε μπορείτε να ακούσετε τις ραδιοφωνικές εκπομπές)

Σταχυολογήματα απο το βιβλίο μου "Βίος Αβίωτος"

(διαβάστε εδώ)

"Παιδαγωγία εν Χριστώ [8]"

(ακούστε εδώ)

"Διάλογος με τους νέους [12]'

(ακούστε εδώ)

 
Θέματα εκπομπής:

1.Να σχολιάσετε την βλαβερή συνήθεια του καπνίσματος. Είναι αμαρτία;

2.Να χολιάσετε την εορτή των Χριστουγέννων.

3.Πρέπει να πιστεύουμε σε οράματα και σε θαύματα;

4.Αναφερθείτε στην αρετή της μετάνοιας.

Μικρά σταχυολογήματα από την ομάδα μου "Σπουδαστήριο Ορθόδοξης Θεολογίας"

(διαβάστε εδώ)

Ο Μέγας Βασίλειος (1 Ιανουαρίου)

(ακούστε εδώ)

(κατεβάστε εδώ)

Οι εκπομπές της εβδομάδος 29/12/2014 - 04/01/2015

Α. ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ: "Μέγας Βασίλειος"
 (Δημήτριος Π. Λυκούδης),

Β. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ: (8)
(Δημήτριος Π. Λυκούδης),


Γ. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: "Διάλογος με τους νέους [12]"
(Δημήτριος Π. Λυκούδης),

Δ. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: "Η έννοια της τύχης και της ειμαρμένης". (Ε)
(Προσκεκλημένη ομιλήτρια η Θεολόγος - Φιλόλογος και Διδακτόρισσα Θεολογίας, κ. Ειρήνη Αρτέμη).

  
 (δείτε εδώ που και πότε μπορείτε να ακούσετε τις ραδιοφωνικές εκπομπές)

"Διάλογος με τους νέους [11]"

(ακούστε εδώ)

Θέματα εκπομπής:
1.Μπορούμε να κοινωνούμε την ημέρα των Θεοφανείων;

2.Μετά το πέρας της Αγίας Τεσσαρακοστής μπορεί ο πιστός να κοινωνεί εφόσον καταλύει;

3.Να αναφερθείτε στην γνώση των αγγέλων, των ουρανίων ταγμάτων.

4.Πολλαπλασιάζονται οι Άγιοι άγγελοι;

5.Να σχολιάσετε την μνησικακία.

6.Έρχονται πολλές φορές που νιώθουν ότι πραγματικά ο Θεός μας έχει εγκαταλείψει. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι αμαρτία να θέλουμε να πάθουμε κάτι κακό;

"Παιδαγωγία εν Χριστώ [7]"

(ακούστε εδώ)

"Χριστούγεννα Χριστού"

(ακούστε εδώ)

(κατεβάστε εδώ)

"Μηνύματα Χριστουγέννων" (Ομιλία του Δημητρίου Π. Λυκούδη στο Ρ/Σ Αθήνα 9,84)

Ο Δημήτριος Π. Λυκούδης, την Πέμπτη 25/12/2015, ανήμερα των Χριστουγέννων, προσκεκλημένος του ραδιοφωνικού σταθμού Αθήνα 9,84[δημοτικό ραδιόφωνο του δήμου της Αθήνας], θα μιλήσει για το πραγματικό νόημα της εορτής των Χριστουγέννων, κατά τη διάρκεια της εκπομπής "Πρωινό Γκάζι", 07:00 - 08:00, των κ. Δέσποινα Μπουρδάκου και Ελένη Μπρέγιαννη.

Oι εκπομπές της εβδομάδος 22/12/2014 - 28/12/2014

Α. ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ: "Χριστούγεννα Χριστού",
 (Δημήτριος Π. Λυκούδης)

Β. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ: (7),
(Δημήτριος Π. Λυκούδης)


Γ. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: "Διάλογος με τους νέους [11]" ,
(Δημήτριος Π. Λυκούδης)

Δ. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: "Οι προτυπώσεις της Γεννήσεως του Ιησού Χριστού στην Παλαιά Διαθήκη". (Ε)
(Προσκεκλημένος ομιλητής ο κ. Σπυρίδων Βουγιουκλάκης, πτ., ΜΑ Θεολογίας και Υπ. Δρ. Παν/μίου Αθηνών)

  
 (δείτε εδώ που και πότε μπορείτε να ακούσετε τις ραδιοφωνικές εκπομπές)

"Παιδαγωγία εν Χριστώ [6]"

(ακούστε εδώ)

Αγαπημένη μου...

Αγαπημένη μου,
   
   Ώρες και ώρες δε μοιάζουν μεταξύ τους. Ωσάν και οι άνθρωποι! Δύσκολα λόγο να τηρήσουν, εύκολα αλλαξοπιστούν, ευκολότερα πιστεύουν! Μα κάθε φορά που ξενυχτάς προσμένοντας την πρώιμη νοσταλγία του "χθες", κάθε φορά που ένας ουρανός χαράζει ουρανομήκη γράμματα στον αιθέρα, μόνο τότε, μία αγάπη γεννιέται! Κάθε φορά που η γη προσμετρά τη νωπότητα του χώματός σου, που νοσταλγεί τη χάρη και ευωδιά σου ν΄αγγίξει!
  
   Ώρες και ώρες δε μοιάζουν μεταξύ τους! Δεν σου έγραψα, καιρός τώρα! Κάθε φορά ξενύχτισα προσμένοντας το λυκαυγές της θύμησής σου, ναρθείς, να προσμετρήσεις τον κόπο μου, ν΄αφουγκραστείς και να γευθείς τη μυρουδιά του σώματός μου!


   Αγαπημένη μου! Ώρες και ώρες πέρασαν στη θύμησή σου! Και απέμεινα έρημος και μοναχός, πιστός στην άπιστη και άτακτη φυγή σου.


   Αγαπημένη μου! Δεν σου έγραψα, καιρός τώρα. Κάθε φορά που ο ερωτάριος και ευαγής αιθέρας αναμετράται στο πρωινό αγιάζι του έρωτα, μόνο τότε, μια αγάπη γεννιέται. Και έτσι απέμεινα έρημος και μοναχός! Προσμετρώντας και αναμένοντας τη φρούδα μέρα, κάποιο πρωινό, έναν χαραγμένο ουρανό, στ΄όνομά σου ν΄ανθίσει!


   Αγαπημένη μου! Ώρες και ώρες δε μοιάζουν μεταξύ τους. Δεν σου έγραψα, καιρός τώρα! Και περιμένω πιστός στην άπιστη και πλάνα εγκαρτέρηση, ότι, μόνο τότε, μια αγάπη γεννιέται όταν οι άνθρωποι δύσκολα αλλαξοπιστούν, δυσκολότερα πιστεύουν! Και αναμένω έρημος και μοναχός, μα έχοντας γνώση πιά, πως οι ώρες και οι άνθρωποι και τότε και εσαεί , δε μπόρεσαν, δε μοιάζουν μεταξύ τους...!

Από το βιβλίο του Δημητρίου Π. Λυκούδη "Αγέλαστοι Άνθρωποι" (Ποιητική Συλλογή), που κυκλοφορεί σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία: https://www.politeianet.gr/sygrafeas/lukoudis-p-dimitrios-95705

Νομοκανονικές και Λειτουργικές Απορίες

(διαβάστε εδώ)

"O Συμβολισμός του ασπασμού της αγάπης"

 

   Κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας και λίγο πριν την ανάγνωση του ¨Συμβόλου της Πίστεως¨, ο διάκονος ή ο λειτουργός ιερέας προτρέπει τους πιστούς: «Αγαπήσωμεν αλλήλους, ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν». Ως απάντηση, οι πιστοί ασπάζονται μεταξύ τους με τον ασπασμό της αγάπης, έμπρακτη απόδειξη μιας λειτουργικής εμπειρίας, όχι τόσο ως λειτουργικός-ιερός συμβολισμός και, δη, ως ¨ιερουργία¨(1), αλλά, κυρίως, ως βεβαιωμένη και ορθόπρακτη εκφρασμένη κοινοτική εμπειρία, ως δηλαδή, λειτουργική επιβεβαίωση και κατακλείδα που επισφραγίζει την ήδη προ και αεί δια-πραχθείσα ένωση των πιστών στο Σώμα της Αγίας Εκκλησίας του Χριστού μας. Σήμερα, αυτή η ευλογημένη συνήθεια περιορίστηκε μόνο στους ιερείς και τον κλήρο και έπαυσε να υφίσταται μεταξύ των πιστών. 
  Με τον ασπασμό της αγάπης «ο θειότατος ασπασμός ιερουργείται»(2), ένας ασπασμός καθολικής αποδοχής και ειλικρινούς έκφρασης συγνώμης προς τους άλλους. «Με το θείο ασπασμό δηλώνεται η ταυτότητα όλων με όλους, και πρώτα του καθενός με τον εαυτό του και το Θεό, ταυτότητα βασισμένη πάνω στην ομόνοια, την ομοφροσύνη και την αγάπη»(3). 
   Ας προσέξουμε, όμως! Αναφερόμαστε στον ασπασμό της αγάπης! Όχι διά τον τύπον «φιλήματι αγίω» και ενδομύχως προδότες και αυλοκόλακες του απατεώνος κόσμου και των γονυπετών ομοιαζόντων αυτού! Διότι τότε, φοβούμαι επαρκώς, συμπεριλαμβανόμαστε στην άξεστη χορεία όλων εκείνων, όσων ομοιάζουν στον, ισπανικής καταγωγής, Επίσκοπο Βαρκελώνης Πακιανό, ο οποίος ευθαρσώς και "τιμητικώς" κατέθετε:«Cristianus mihi nomen est, Catholicus vero cognome» (Χριστιανός είναι τ᾿όνομά μου, Καθολικός το αληθινό μου επώνυμο).

Δημητρίου Π. Λυκούδη

Παραπομπές:

1.Γρηγορίου(Ιερομον.), Η Θεία Λειτουργία, Σύναξη, Αθήνα 1982, κυρίως τις σελίδες 273-275.

2.Αγίου Διονυσίου Αεροπαγίτου, Migne, 3, 437 Α.

3.Αγίου Μαξίμου Ομολογητού, Μυσταγωγία, εκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήναι 1973, 35 C, σελ. 226-227.

 

"Γιατί ανάβουμε κεριά στην Εκκλησία;"

Το άναμμα του κεριού στον ορθόδοξο ναό έχει βαθύτατο συμβολισμό[1]. Πρωτίστως, το υλικό φως αναβαίνει επί το νοερό, το πνευματικό φως που φέρουν οι Άγιοι[κυρίως όταν ανάβουν μπροστά από ιερές εικόνες]. Όπως αναλώνεται η ικμάδα του κεριού, έτσι , καλείται και ο πιστός να αναλωθεί στη διακονία της αγάπης και στην καλλιέργεια των αρετών.