Δημήτριος Π. Λυκούδης
πτ. Θεολογίας, πτ. Φιλολογίας, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών
"Νενέ η Σμυρνιά!". Έτσι πειράζαμε χαριτωμένα τη γιαγιοὐδα μας μικροί! Είχε έρθει πρόσφυγας στην Αθήνα, μετά την Καταστροφή της Σμύρνης στα 1922, αφού πρώτα μπαρκάρησαν για τη Χίο. Ήταν τότε μόλις δύο χρόνων! Μικροί εμείς, πιότερο εγώ, έτρεχα κοντά της και την παρακαλούσα να θυμηθεί, να σταχυολογήσει όσες πίκρες και αναμνήσεις άντεχε η εξασθενημένη τότε καρδιά της, να μας αραδιάσει με το μοναδικό χαρακτηριστικό, μα και αλησμόνητο σ΄εμάς, τρόπο της όσα οι μεγαλύτεροι της είχαν αφηγηθεί για τότε, για τα χώματα που άφησαν, για τις ψυχές που αναπαύθηκαν και αναμένουν στα χώματα τα μικρασιάτικα, στα δικά μας χώματα, τα νωπά, έως σήμερα, με αίμα ηρώων και Μαρτύρων της Πίστεώς μας!
