ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ: ΙΟΥΝΙΟΣ

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΙΟΥΝΙΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 2 Ιουνίου 2019

Ὁ Ἅγιος Κωνσταντῖνος ὁ ἐξ Ἀγαρηνῶν

Εορτάζει 2 Ιουνίου εκάστου έτους

Καταγόταν ἀπὸ Μουσουλμάνους γονεῖς καὶ γεννήθηκε στὸ χωριὸ Ψιλομέτωπο τῆς Μυτιλήνης. μαζὶ μὲ τὴν μητέρα καὶ τ᾿ ἀδέλφια του ἦλθε στὴ Μαγνησία καὶ ἀργότερα στὴ Σμύρνη, ὅπου βοηθοῦσε τ᾿ ἀδέλφια του στὸ ὀπωροπωλεῖο, πηγαίνοντας στὰ σπίτια τῶν εὐγενῶν αὐτὰ ποὺ ἀγόραζαν ἀπὸ τὸ μαγαζί τους. Πηγαίνοντας ὅμως συχνὰ στὴ Μητρόπολη τῆς Σμύρνης, ἄκουγε καὶ ἔμαθε τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ τὴν χριστιανικὴ θρησκεία. Ἔφυγε λοιπόν, στὸ Ἅγιον Ὄρος, ἀλλὰ κανεὶς δὲν τὸν δεχόταν. Τότε ὁ ἐκεῖ ἐξόριστος Πατριάρχης Γρηγόριος ὁ Ε´, στὴ Μ. Λαύρα, ἀφοῦ τὸν δοκίμασε τὸν βάπτισε χριστιανὸ στὰ Καυσοκαλύβια, μὲ τὸ ὄνομα Κωνσταντῖνος. Στὴ Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου, προσκύνησε τὰ τίμια λείψανα τῶν νεοφανῶν μαρτύρων καὶ τὸν κατέλαβε ὁ πόθος νὰ μιμηθεῖ τὴν πράξη τους. Ἀφοῦ πέρασε μὲ νηστεία καὶ προσευχὴ κοντὰ σὲ πνευματικό, ἀποφάσισε νὰ πάει στὴ Μαγνησία, γιὰ νὰ βαπτίσει τὴν ἀδελφή του χριστιανή. Μετὰ ὅμως ἀπὸ συμβουλὴ τῶν Πατέρων, ἀπέπλευσε ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἀποβιβάστηκε στὶς Κυδωνιές. Ἐκεῖ ἀναγνωρίστηκε ἀπὸ κάποιο Τοῦρκο καὶ ὁδηγήθηκε στὸν Ἀγά. Ἐκεῖ ὁμολόγησε τὸν Χριστὸ καὶ ἔπειτα φανέρωσε τὴν καταγωγή του. Ὁπότε φυλακίστηκε καὶ βασανίστηκε σκληρά. Ὅταν τὸν ἀνέκριναν πάλι, ὁ Κωνσταντῖνος ἔκανε μπροστὰ τοὺς τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, ἀποδεικνύοντας ἔτσι τὸ ἀμετάθετό της πίστεως του. Τότε ξανὰ τὸν φυλάκισαν καὶ τὸν βασάνισαν μὲ φρικτὸ τρόπο. Ἀλλὰ βλέποντας ὁ ἡγεμόνας, ὅτι κάθε προσπάθειά του πήγαινε χαμένη, τὸν ἔστειλε στὴν Κωνσταντινούπολη. Ἀφοῦ καὶ ἐκεῖ τὸν ὑπέβαλαν σὲ σκληρὰ βασανιστήρια, τελικὰ τὸν ἀπαγχόνισαν στὶς 2 Ἰουνίου 1819. Χειρόγραφη Ἀκολουθία του βρίσκεται στὴν Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Θεολόγου στὰ Καυσοκαλύβια καὶ στὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονα στὸ Ἅγιον Ὄρος.

Ὁ Ἅγιος Δημήτριος ἀπὸ τὴν Φιλαδέλφεια, Νεομάρτυρας

Î‘Ï€Î¿Ï„ÎÎ»ÎµÏƒÎ¼Î± ÎµÎ¹ÎºÏŒÎ½Î±Ï‚ Î³Î¹Î± Î±Î³Î¹Î¿Ï‚ Î´Î·Î¼Î·Ï„ÏÎ¹Î¿Ï‚ Î±Ï€Î¿ Ï„Î·Î½ Ï†Î¹Î»Î±Î´ÎµÎ»Ï†ÎµÎ¹Î±

Εορτάζει 2 Ιουνίου εκάστου έτους

Γεννήθηκε στὴ Φιλαδέλφεια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἀπὸ γένος ἐπίσημο, ὁ πατέρας του ἦταν Ἱερέας καὶ ὀνομαζόταν Δόγκας. Ὅταν πέθανε ὁ πατέρας του, ἡ μητέρα του ἐξακολούθησε νὰ τὸν ἀνατρέφει ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου. Σεμνὸς καὶ ὡραῖος καθὼς ἦταν, κίνησε τὸν φθόνο τῶν Τούρκων, ποὺ ἐκμεταλλευόμενοι τὸ νεαρό της ἡλικίας του - ἦταν 13 ἐτῶν- τὸν ἐξισλάμισαν. Μπῆκε στὴν ὑπηρεσία κάποιου προκρίτου Τούρκου τῆς Φιλαδέλφειας καὶ ἀπόκτησε μέσα σὲ λίγο χρόνο μεγάλη περιουσία. Γιὰ τὴν φήμη τῆς ἀνδρείας του στοὺς πολέμους μαζὶ μὲ τοὺς Τούρκους, δέχτηκε τὴν πρόταση νὰ παντρευτεῖ τὴν κόρη ἑνὸς Τούρκου ἐπισήμου. Ἀλλὰ λίγο πρὶν τὸ γάμο, αἰσθάνθηκε τύψεις συνειδήσεως γιὰ τὴν ἐξώμοσή του καὶ ἔτσι ἀποφάσισε νὰ ἐπανέλθει στὴ χριστιανικὴ πίστη. Σὲ ἡλικία λοιπὸν 25 ἐτῶν, παρουσιάστηκε ἐπίσημα μπροστὰ στὸν Τοῦρκο διοικητὴ καὶ παρουσία πολλῶν Τούρκων ἐπισήμων, δήλωσε, ὅτι θεωρεῖ ἀπάτη τὴν μωαμεθανικὴ θρησκεία καὶ γι᾿ αὐτὸ τὴν ἀρνεῖται καὶ ἀποδέχεται τὸν Χριστό. Τότε, ὅλοι ὅσοι ἦταν ἐκεῖ ὅρμησαν καὶ τὸν ἔδειραν ἀνελέητα καὶ μὲ διαταγὴ τοῦ διοικητῆ, τὸν φυλάκισαν. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς νύχτας, ὁ διοικητὴς ἔστειλε Ἱεροδιδασκάλους, ποὺ μὲ συμβουλὲς καὶ ἄλλους τρόπους προσπάθησαν νὰ ἐπαναφέρουν τὸν Δημήτριο στὸν μωαμεθανισμό. Ὁ Δημήτριος ποθῶντας τὸ μαρτύριο ἔμεινε ἀμετάπειστος στὴν ἀπόφασή του. Ὁ διοικητής, ἐπειδὴ δὲν ἤθελε τὸν θάνατο τοῦ Δημητρίου, τὸν ἀποφυλάκισε. Ὁ Δημήτριος ὅμως, γιὰ νὰ ἐξιλεωθεῖ ἀπὸ τὸ ἁμάρτημα τῆς ἀποστασίας του, μπῆκε σ᾿ ἕνα καφενεῖο καὶ ἄρχισε νὰ ἐλέγχει μπροστὰ σὲ πλῆθος Τούρκων, μία πρὸς μία τὶς πλάνες τῆς μωαμεθανικῆς θρησκείας. Κατόπιν ἔβγαλε τὸ λευκὸ σαρίκι ἀπὸ τὸ κεφάλι καὶ τὸ πράσινο τούρκικο ῥοῦχο του, καὶ τὰ ποδοπάτησε λέγοντας: «καθὼς καταπατῶ αὐτὰ ποὺ εἶναι σημάδια τῆς δικῆς σας πίστεως, ἔτσι καταπατῶ καὶ τὴν πίστη καὶ τὸν νόμο σας καὶ ἀρνοῦμαι αὐτὴ καὶ τὴν ἀποστρέφομαι». Ἐξοργισμένοι οἱ Τοῦρκοι ἀπὸ τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Δημητρίου, ὅρμησαν ἐπάνω του καὶ ἀφοῦ τὸν ἔριξαν στὸ ἔδαφος, ἄρχισαν νὰ τὸν χτυποῦν μὲ πέτρες καὶ ξύλα. Οἱ Τοῦρκοι νόμισαν ὅτι ἦταν νεκρὸς καὶ ἀποφάσισαν νὰ τὸν ῥίξουν στὴ φωτιά. Ἀλλ᾿ ὁ Δημήτριος συνῆλθε ἀπὸ τὴν λιποθυμία καὶ εἶπε στοὺς βασανιστὲς του «ἔχω χρήματα νὰ σᾶς δώσω νὰ ἀγοράσετε ξύλα νὰ μὲ κάψετε». Ἀκόμα πιὸ ὀργισμένοι οἱ Τοῦρκοι ἀπὸ τὰ λόγια αὐτά, ἄρχισαν νὰ τὸν χτυποῦν μὲ μαχαίρια, μέχρι ποὺ ὁ μάρτυρας παρέδωσε τὸ πνεῦμα του τὴν 2α Ἰουνίου 1657. Γεμάτοι θυμὸ οἱ Τοῦρκοι, προσπάθησαν νὰ κάψουν τὸ λείψανο τοῦ μάρτυρα. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν τὸ κατάφεραν, τὸ διαμέλισαν χτυπῶντας το μὲ βαριὰ σίδερα.

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018

ΣΥΝΑΞΑΡΙ: Η εύρεση των ιερών Λειψάνων των Αγ. Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου (28/06)

Î‘Ï€Î¿Ï„ÎÎ»ÎµÏƒÎ¼Î± ÎµÎ¹ÎºÏŒÎ½Î±Ï‚ Î³Î¹Î± ÎºÏ…ÏÎ¿Ï… ÎºÎ±Î¹ Î¹Ï‰Î±Î½Î½Î¿Ï… Ï„Ï‰Î½ Î±Î½Î±ÏÎ³Ï…ÏÏ‰Î½

Τη 28η Ιουνίου, η Αγία μας Εκκλησία τιμά την εύρεση των ιερών Λειψάνων των αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου.

Καί οι δύο άγιοι αγωνίσθηκαν επί Διοκλητιανού (292 μ.Χ.).

Ο Κύρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και ο Ιωάννης από την Έδεσσα. Σπούδασαν την ιατρική επιστήμη και αφιέρωσαν τα πάντα στη διακονία των συνανθρώπων τους. Ως Ανάργυροι ιατροί, όχι μόνο δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά προσέφεραν και στους ασθενείς, νουθετώντας αυτούς, παράλληλα, με τα λόγια του ιερού Ευαγγελίου. Αποτέλεσμα αυτής της ιερής διακονίας τους ήταν να πτωχεύσουν εντελώς, ένεκα της φιλανθρωπίας τους.

Όλη αυτή η ιερή τους δράση καταγγέλθηκε στους άρχοντες της εποχής. Οι Άγιοι συνελήφθησαν και αποκεφαλίστηκαν. Ευσεβείς χριστιανοί ενταφίασαν κρυφά τα ιερά τους λείψανα, τα οποία, με θαυματουργικό τρόπο, ευρέθησαν γύρω στα 400 μ.Χ., επί αυτοκρατορίας Αρκαδίου.

ΑΠΟΛΥΤΊΚΙΟΝ,

Ήχος γ', Θείας πίστεως.

Θείας χάριτος, τη ενεργεία, αναβλύζοντα, θαυμάτων ρείθρα, αναργύρως τα σεπτά υμών λείψανα, εκ των λαγόνων της γης κόσμω έλαμψαν, Κύρε θεόφρον, Ιωάννη τε ένδοξε, όθεν άπαντες, της τούτων τιμώντες εύρεσιν, αιτούμεν δι᾿ υμών το μέγα έλεος.

Τρίτη 26 Ιουνίου 2018

ΣΥΝΑΞΑΡΙ: Άγιος Σαμψών ο ξενοδόχος" - 27 Ιουνίου.

Î‘Ï€Î¿Ï„ÎÎ»ÎµÏƒÎ¼Î± ÎµÎ¹ÎºÏŒÎ½Î±Ï‚ Î³Î¹Î± ÏƒÎ±Î¼ÏˆÏ‰Î½ Î¿ Î¾ÎµÎ½Î¿Î´Î¿Ï‡Î¿Ï‚

Ο Άγιος Σαμψών ο ξενοδόχος γεννήθηκε στα 511 στη Ρώμη, από πλούσιους γονείς. Σπούδασε φιλοσοφία και φιλολογία, αλλά ιδιαιτέρως, αγάπησε, σπούδασε και άσκησε αμισθί το λειτούργημα του ιατρού. Άλλωστε, ανήκει στη χορεία των 20 ιατρών Αναργύρων, που τιμά και ψάλλει η Αγία μας Εκκλησία.

Όταν κοιμήθηκαν οι κατά σάρκα γονείς του, ο Σαμψών μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και αναλώθηκε σε έργα διακονίας και αγάπης προς κάθε άνθρωπο γύρω του. Νύχτα και μέρα έτρεχε να διακονήσει και να απαλύνει τις πίκρες των ανθρώπων.

Αργότερα, κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη όπου εκάρη Μοναχός και ένεκα της αγιαστικής του φήμης, παρά τη θέλησή του, χειροτονείται πρεσβύτερος. Θεράπευσε τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που τον απασχολούσε. Ως αντιμισθία, ο αυτοκράτορας υπάκουσε στο θέλημα του φωτεινού ιερέα και έχτισε ένα νοσοκομείο-θεραπευτήριο προς τιμήν του, ώστε να εισέρχονται σε αυτό και να βρίσκουν ίαση ψυχής και σώματος οι απανταχού της γης άνθρωποι.

Σε βαθύτατο γήρας, ο σεβάσμιος Σαμψών κοιμήθηκε εν ειρήνη, παραδίδοντας μια μορφή νέας, για την εποχή του, "Βασιλειάδας" και διακονώντας τον ασθενή άνθρωπο έως την τελευταία επί της γης του στιγμής.