Δημήτριος Π. Λυκούδης
Θεολόγος – Φιλόλογος, Υπ. Δρας Παν/μίου Αθηνών
Ήταν από τις πρώτες μονές που επισκέφθηκα
αρχές Μαρτίου 1997. Ενθουσιάστηκα! Πιότερο καστρομονάστηρο θύμιζε.
Επιβλητικοί πύργοι, χαλύβδινοι εξώστες με βασιλική αξιοπρέπεια,
βυζαντινές ¨Κόρδες¨ (οι πτέρυγες των Κελιών των μοναχών), που
εδραιωμένες ¨ασφυκτικά¨ η μία σιμά στην άλλη ομονοιούν και αναπαύουν,
έστω και πρόσκαιρα, από τούδε και εσαεί, λαμπροφόρους αγίους του
Ουρανού! Ένας καστρόσχημος Πυλώνας, αμέτρητα παρεκκλήσια διανθίζουν
ολούθε την αγιότητα. Και αν πεις και για την εσωτερική αυλή! Από τις
μεγαλύτερες του Όρους! Ιερά και Μεγίστη η Μονή του Βατοπεδίου μια και
τριανταπέντε χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα είναι οικοδομημένα! Κάπου εκεί,
λίγο τα λόγια, λίγο οι εικόνες που αναμοχλεύω από τότε! Ιερά Μονή του
Βατοπεδίου, καύχημα και σέμνωμα του Όρους και του Ορθόδοξου Ανατολικού
Μοναχισμού.
