Όσιος Ιωάννης εν τω φρέατι" (30/03) - ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ 172, Δημ. Λυκούδης

 

Στον Όσιο Ιωάννη τον εν τω φρέατι (30/03) είναι αφιερωμένη η 172η ραδιοφωνική εκπομπή ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ. Την εκπομπή επιμελείται και παρουσιάζει ο θεολόγος κ. Δημήτριος Λυκούδης.

Δείτε το βίντεο εδώ!

Άγιος Αρτέμων, Πρεσβύτερος Λαοδικείας (24/03) - ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ 171, Δ. Λυκούδης

 

Στον Άγιο Αρτέμονα, Πρεσβύτερο Λαοδικείας (24/03) είναι αφιερωμένη η 171η ραδιοφωνική εκπομπή ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ. Την εκπομπή επιμελείται και παρουσιάζει ο θεολόγος κ. Δημήτριος Λυκούδης. Δείτε άλλες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, στο κανάλι μας, εδώ: https://www.youtube.com/channel/UCxCk...

Δείτε το βίντεο εδώ!

Όσιος Αλέξιος, ο άνθρωπος του Θεού (17/03) - ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ 170, Δ. Λυκούδης

 

Στον Όσιο Αλέξιο, τον άνθρωπο του Θεού (17/03) είναι αφιερωμένη η 170η ραδιοφωνική εκπομπή ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ. Την εκπομπή επιμελείται και παρουσιάζει ο θεολόγος κ. Δημήτριος Λυκούδης.

Δείτε το βίντεο εδώ!

Αγία Αναστασία η Πατρικία (10/03) - ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ 169, Δ. Λυκούδης

 

Στην Αγία Αναστασία την Πατρικία (10/03) είναι αφιερωμένη η 169η ραδιοφωνική εκπομπή ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ. Την εκπομπή επιμελείται και παρουσιάζει ο θεολόγος κ. Δημήτριος Λυκούδης.

Δείτε το βίντεο εδώ!

Άγιος Θεοδώρητος, πρεσβ. Αντιοχείας (03/03) - ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ 168, Δ. Λυκούδης

 

Στον Άγιο Θεοδώρητο, πρεσβύτερο Αντιοχείας (03/03) είναι αφιερωμένη η 168η ραδιοφωνική εκπομπή ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ. Την εκπομπή επιμελείται και παρουσιάζει ο θεολόγος κ. Δημήτριος Λυκούδης.

Δείτε το βίντεο εδώ!

Άγιος Μανουήλ ο εκ Σφακίων (15/03) - ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ, Δ. Λυκούδης

Στην Άγιο Μανουήλ εκ Σφακίων (15/03) είναι αφιερωμένη η 117η ραδιοφωνική εκπομπή ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ, την οποία παρουσιάζει ο θεολόγος Δημήτριος Λυκούδης.

Δείτε το βίντεο εδώ!

Ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος ὁ Πελοποννήσιος

Εορτάζει 22 Μαρτίου εκάστου έτους

Καταγόταν ἀπὸ πλούσια οἰκογένεια τῆς Δημητσάνας καὶ ὀνομαζόταν Ἐλευθέριος. Ἐκπαιδεύτηκε στὴ σχολὴ τῆς πόλης του καὶ συμπλήρωσε μὲ τὸν ἀδελφό του Ἰωάννη τὶς σπουδές του στὴν Πατριαρχικὴ Ἀκαδημία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καὶ ἔπειτα πῆγαν μαζὶ στὸ Ἰάσιο, ὅπου βρισκόταν ὁ πατέρας τους μαζὶ μὲ τὰ μεγαλύτερα ἀδέλφια τους Γεώργιο καὶ Χρῆστο. Ἐκεῖ ὁ Ἐλευθέριος ἀποφάσισε νὰ πάει στὸ Ἅγιον Ὄρος γιὰ νὰ γίνει μοναχός, ἐπειδὴ ὅμως δὲν μπόρεσε λόγω εἰδικῶν συνθηκῶν, πῆγε στὸ Βουκουρέστι, ὅπου παρέμεινε κοντὰ σ᾿ ἕναν Γάλλο πρόξενο καὶ κατόπιν κοντὰ σ᾿ ἕναν Ῥῶσο ἀνώτερο ὑπάλληλο. Ἀργότερα προσκολλήθηκε κοντὰ σὲ κάποιους Τούρκους καὶ στὸ δρόμο γιὰ τὴν Κωνσταντινούπολη, ἐξισλαμίστηκε καὶ ὀνομάστηκε Ῥεσίτης. Ἀμέσως μετὰ τὴν περιτομή, ὁ Ἐλευθέριος κατάλαβε τὸ ἀνοσιούργημά του καὶ ζητοῦσε τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπανέλθει στὴν πατρῴα πίστη. Στὴν Κωνσταντινούπολη, ἡ Ῥωσικὴ πρεσβεία τὸν διευκόλυνε νὰ φύγει στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου συνάντησε τὸν Πατριάρχη Γρηγόριο τὸν Ε´, στὸν ὁποῖο καὶ ἐξομολογήθηκε τὴν ἀποστασία του. Μὲ μετάνοια καὶ μετὰ ἀπὸ πολλὴ νηστεία, ἀγρυπνία καὶ προσευχή, ἐκάρη μοναχός με τὸ ὄνομα Εὐθύμιος. Ἀργότερα μὲ τὴν συνοδεία τοῦ μοναχοῦ Γρηγορίου, στὶς 19 Μαρτίου 1814, ἦλθε στὸν Γαλατὰ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀφοῦ μετάλαβε, ἔβγαλε τὴν μοναχικὴ ἐνδυμασία, ἔβαλε τούρκικη καὶ μὲ τὴν εὐχὴ τοῦ συνοδοῦ τοῦ Γρηγορίου, βάδισε γιὰ τὸ μαρτύριο. Αὐτὰ ἔγιναν τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων. Παρουσιάστηκε στὸν Βεζίρη Ῥουσοὺτ πασὰ καὶ ἀφοῦ καταπάτησε μπροστά του τὸ τούρκικο φέσι του, ὁμολόγησε ὅτι εἶναι Χριστιανὸς καὶ ὅτι ἡ θρησκεία τοῦ Μωάμεθ εἶναι μία μεγάλη ἀπάτη. Τότε βασανίστηκε φρικτὰ καὶ κλείστηκε στὴ φυλακή. Δυὸ φορὲς ἀκόμα ὁδηγήθηκε μπροστὰ στὸν κριτή, μήπως καὶ ἀλλάξει γνώμη, ὁ Εὐθύμιος ὅμως στάθηκε σταθερὸς καὶ ἀμετακίνητος στὴν πίστη του. Τότε στὶς 22 Μαρτίου 1814 τὸν ἀποκεφάλισαν. Οἱ συμπατριῶτες του, γιὰ νὰ τὸν τιμήσουν, ἔκαναν ναὸ στὸ ὄνομά του μαζὶ μὲ αὐτὸ τοῦ ἐθνομάρτυρα Πατριάρχη Γρηγορίου Ε´ στὴν Δημητσάνα.

Ὁ Ὅσιος Σεραπίων ὁ Σιδώνιος

Εορτάζει 21 Μαρτίου εκάστου έτους

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Σιδῶνα καὶ ἔζησε κυρίως στὴν Αἴγυπτο, ὅπου ἔλαμπε μεταξὺ τῶν ἀσκητῶν της. Ἀποδείχτηκε κορυφαῖος στὰ ἔργα ἐλεημοσύνης. Δὲν ἔδωσε μόνο ὅλα του τὰ ὑπάρχοντα, προκειμένου νὰ ἀφιερωθεῖ στὴν ἀσκητικὴ ζωή, ἀλλὰ καὶ κατόπιν ἐξακολουθοῦσε τὴν φιλάνθρωπη ζωή του μὲ θαυμαστὸ τρόπο. Μοίραζε στοὺς φτωχοὺς ὅσα εὐσεβεῖς χριστιανοὶ τοῦ ἔδιναν γιὰ τὸν ἑαυτό του, ἡ δὲ ἀγάπη του στοὺς στερημένους τὸν ὠθοῦσε σὲ ὑπερβολές. Τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὴν ἐπέκταση τοῦ Εὐαγγελίου, ἐκδηλώθηκε μὲ σπάνιο τρόπο. Ὅταν τὸν ἔπιαναν οἱ λῃστὲς γιὰ νὰ τὸν πουλήσουν σὰν δοῦλο, αὐτὸς μὲ τὴν πειθὼ ποὺ τὸν διέκρινε, ἔκανε τοὺς λῃστὲς δούλους Χριστοῦ. Κάποτε ὅμως τὸν πούλησαν σὲ κάποιον Λακεδαιμόνιο πρόκριτο, ποὺ μαζὶ μὲ τὴν οἰκογένειά του πρέσβευε τὴν αἵρεση τῶν Μανιχαίων. Στὴν ἀρχὴ ὁ αἱρετικὸς ἐνέπαιξε τὸν Σεραπίωνα, ὁ ὁποῖος ὅμως ἀνταπέδωσε μόνο ὑπομονὴ καὶ γλυκύτητα. Μετὰ δυὸ χρόνια ὁ δοῦλος νίκησε τὸν κύριο, ὁ ὁποῖος οἰκογενειακὰ προσῆλθε στὴνὈρθοδοξία. Ἔπειτα ὁ Σεραπίων πῆγε στὴν Ἀθήνα, ὅπου κέρδισε πολλὲς ψυχές. Καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴ Ῥώμη, ὅπου κατόρθωσε νὰ φέρει στὴν ἐγκράτεια πολλοὺς κοιλιόδουλους. Τελικὰ ὅμως ἐπέστρεψε στὴν ἀγαπημένη του ἔρημο καὶ ἐκεῖ πέθανε εἰρηνικὰ σὲ βαθιὰ γεράματα, ἀξιομίμητο παράδειγμα στοὺς ἐκεῖ μοναχούς.

Ὁ Ἅγιος Μύρων ὁ Κρητικός, νεομάρτυρας

Εορτάζει 20 Μαρτίου εκάστου έτους

Καταγόταν ἀπὸ τὸ Μεγάλο Κάστρο τῆς Κρήτης (σημερινὸ Ἡράκλειο). Γεννήθηκε ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ εὐγενεῖς γονεῖς, ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Δημήτριος, ὁ δὲ ἴδιος ἦταν πολὺ σεμνός, φρόνιμος καὶ ἀγαποῦσε ὑπερβολικὰ τὴν παρθενία. Ἔκανε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ ῥάφτη καὶ ἐπειδὴ ἦταν πολὺ εὐσυνείδητος ἐπαγγελματίας, οἱ φθονεροὶ Τοῦρκοι τὸν συκοφάντησαν, ὅτι δῆθεν ἀποπλάνησε μία τουρκοπούλα. Ὅταν ὁδηγήθηκε στὸ κριτήριο, ἀπολογούμενος ἀπέῤῥιψε τὴν συκοφαντία, ἀλλὰ τοῦ ἐτέθη τὸ δίλημμα τοῦ ἐξισλαμισμοῦ ἢ τοῦ θανάτου. Ὁ μάρτυρας ἀποκρίθηκε ὅτι ὄχι μόνο δὲν ἀρνεῖται τὸν Χριστό, ἀλλὰ εἶναι ἕτοιμος καὶ νὰ πεθάνει γι᾿ Αὐτόν. Τότε τὸν βασάνισαν σκληρὰ καὶ τὸν ἔριξαν στὴ φυλακή. Ὅταν καὶ πάλι ὁδηγήθηκε στὸν κριτή, ὁ Μύρων ὁμολόγησε γιὰ δεύτερη φορὰ, σταθερά, τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Ὅταν τὸν ὁδηγοῦσαν στὸν τόπο τῆς καταδίκης, ὁ μάρτυρας μὲ τὴν ἄδεια τῶν δημίων του, πλησίασε τὸν πατέρα του, ποὺ παρακολουθοῦσε τὸ μαρτύριο, ἔπεσε στὰ πόδια του καὶ τὰ φίλησε. Ἔπειτα πῆρε τὴν εὐχή του καὶ τράβηξε γιὰ τὸ μαρτύριο. Μετὰ ἀπὸ λίγο, δέχτηκε τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου μὲ ἀγχόνη, τὸ ἔτος 1793.

"Όσιος Λαυρέντιος" (07/03) - Πύργοι Ακαθαίρετοι 52.

   Στον Όσιο Λαυρέντιο, κτήτορα της Ι. Μονής Φανερωμένης, στη Σαλαμίνα, είναι αφιερωμένη η παρούσα τηλεοπτική εκπομπή, ΠΥΡΓΟΙ ΑΚΑΘΑΙΡΕΤΟΙ (52), στην τηλεόραση του ΛΥΧΝΟΥ, της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών. Η εκπομπή μεταδίδεται κάθε Τετάρτη 19:00-19:30.

Δείτε την εκπομπή εδώ!

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων

Εορτάζει 18 Μαρτίου εκάστου έτους

Ὁ Κύριλλος ἀποτελεῖ μία ἀπὸ τὶς λαμπρότερες φυσιογνωμίες τῶν Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας μας. Γεννήθηκε στὴν Ἱερουσαλήμ, περίπου τὸ 312-315. Τὸ 334 ἔγινε διάκονος καὶ τὸν ἑπόμενο χρόνο ὁ Μάξιμος, ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων, τὸν χειροτόνησε πρεσβύτερο. Ὁ Κύριλλος ἀπὸ τότε διαπρέπει γιὰ τὶς θεολογικές του γνώσεις καὶ τὸν ὀρθόδοξο ζῆλο του. Γι΄ αὐτὸ καὶ τοῦ ἀνατίθεται στὴν ἐπισκοπὴ Ἱεροσολύμων νὰ κηρύττει τὸ θεῖο λόγο καὶ νὰ διδάσκει τοὺς κατηχουμένους. Τὸ 351 ὁ Μάξιμος πεθαίνει καὶ τότε ὁ Θεὸς ἀξιώνει τὸν Κύριλλο νὰ χειροτονηθεῖ ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων. Αὐτός, ὅμως, δὲν ἀναπαύεται στὶς δάφνες του, ἀλλὰ πολλαπλασιάζει τοὺς κόπους του γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Καὶ ἀναδεικνύεται ποιμὴν καὶ διδάσκαλος «πρὸς καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομήν του σώματος τοῦ Χριστοῦ», δηλαδή, μὲ σκοπὸ νὰ καταρτίζονται οἱ χριστιανοὶ καὶ νὰ ἐπιτελεῖται ἔργο διακονίας, ποὺ οἰκοδομεῖ τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Κύριλλος τρεῖς φορὲς ἐξορίσθηκε (τὸ 357, 360 καὶ 367) γιὰ τὸ ὀρθόδοξο φρόνημά του καὶ ὑπέστη πολλὲς κακοπάθειες (ἀπὸ τοὺς ἀρειανίζοντες αὐτοκράτορες Κωνστάντιο καὶ Οὐάλη). Τὸ 386 πεθαίνει, ἀφήνοντας πίσω του μία ἀκμάζουσα Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων, καθὼς ἐπίσης, πολλὰ θεολογικὰ συγγράμματα, ποὺ τὸ κυριότερο εἶναι οἱ 23 λεγόμενες Κατηχήσεις.

Ὁ Ὅσιος Ἀλέξιος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ

Εορτάζει 17 Μαρτίου εκάστου έτους

Γεννήθηκε στὴ Ῥώμη, στὰ χρόνια του Ἀρκαδίου καὶ Ὀνωρίου, γιῶν τοῦ Μ. Θεοδοσίου (378-395). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Εὐφημιανὸς καὶ ἡ μητέρα του Ἀγλαΐα. Ἦταν εὐσεβέστατοι χριστιανοὶ καὶ εἶχαν μεγάλη περιουσία, ποὺ διέθεταν στὰ ὀρφανὰ καὶ στοὺς φτωχούς με μεγάλη προθυμία καὶ γενναιοδωρία. Τὴν ἴδια ἀκριβῶς ἀνατροφὴ ἔδωσαν καὶ στὸ γιὸ τους Ἀλέξιο. Μὲ τὸ δικό του χέρι μοίραζαν τὰ περισσότερα ἐλέη τους. Ὅταν ἔφτασε σὲ κατάλληλη ἡλικία ὁ Ἀλέξιος, θέλησαν νὰ τὸν νυμφεύσουν, πρᾶγμα ποὺ ὁ ἴδιος δὲν ἐπιθυμοῦσε. Ἀλλὰ στὴν ἐπιμονὴ τῶν γονέων του, ὁ Ἀλέξιος νυμφεύθηκε μία γυναῖκα ποὺ κι αὐτὴ ἤθελε νὰ μείνει ἄγαμη. Ὁπότε συμφώνησαν νὰ διατηρήσουν καὶ οἱ δυὸ τὴν παρθενία τους. Αὐτό, ὅμως, τὸ κατάλαβαν οἱ γονεῖς τοῦ Ἀλεξίου καὶ γι᾿ αὐτὸ ἀναγκάζεται νὰ φύγει σὲ μακρινὸ μέρος, στὴν Ἔδεσσα τῆς Συρίας. Ἐκεῖ ἐπιδόθηκε στὴ μελέτη τοῦ θείου λόγου καὶ στὶς ἀσκήσεις, ἀλλὰ καὶ στὴ βοήθεια καὶ φροντίδα τῶν φτωχῶν. Μετὰ 17 χρόνια, ἐπέστρεψε στὴν πατρίδα του καὶ βρῆκε στὴ ζωὴ τοὺς γονεῖς του καὶ τὴν σύζυγό του. Αὐτοὶ ὅμως δὲν τὸν ἀναγνώρισαν. Ἔμεινε κοντά τους, συνεχίζοντας καὶ καλλιεργώντας τὸ θεάρεστο ἔργο του. Ὅταν πέθανε, ἀποκάλυψε ποιὸς ἦταν. Αὐτὸ στὴν ἀρχὴ λύπησε τοὺς δικούς του, ἀλλὰ ἔπειτα χάρηκαν, διότι ὁ Ἀλέξιος μέχρι τέλους ἦταν «ἄρτιος του Θεοῦ ἄνθρωπος», δηλαδή, τέλειος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Ὅσιος Χριστόδουλος ὁ Θαυματουργός, ὁ ἐν Πάτμῳ

Εορτάζει 16 Μαρτίου εκάστου έτους

Αὐτὸς ἔκτισε τὴν Μονὴ στὴν Πάτμο τοῦ Εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη. Γεννήθηκε τὸ 1020 στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας καὶ ἀνατράφηκε ἀπὸ γονεῖς εὐσεβέστατους, καὶ ὀρθοδόξους, τὸν Θεόδωρο καὶ τὴν Ἄννα. Τὸ βαπτιστικό του ὄνομα ἦταν Ἰωάννης. Ἡ σχολική του ἐπίδοση ὑπῆρξε ἀξιοσημείωτη, καὶ ἀπὸ νεαρὸς ἀκόμα ἀνατράφηκε στὴ μοναχικὴ ζωή. Εἶχε πλοῦτο λαμπρῶν πλεονεκτημάτων καὶ ἀρετῶν. Διότι δὲν ἦταν μόνο εὐσεβὴς ψυχή, ἀγαθὴ καρδιά, χρηστὸς χαρακτῆρας, ἀλλὰ καὶ δυναμικός, εὐφυής, δραστήριος καὶ τολμηρός. Ἀργότερα, μὲ συνδρομὴ τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ (1081-1118), ἔκτισε τὴν Μονὴ στὴν Πάτμο, ὅπου καὶ μόνασε. Ἀλλὰ οἱ ἐπιδρομὲς τῶν βαρβάρων καὶ συγκεκριμένα τῶν Ἀράβων, τὸν ἀνάγκασαν νὰ πάει στὴν Εὔβοια. Ἡ διαμονή του στὴν Εὔβοια διήρκεσε 7-8 χρόνια, ὅπου καὶ πέθανε τὸ 1101. Τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Χριστοδούλου, μετακομίστηκε ἀργότερα στὴ Μονὴ τῆς Πάτμου, ὅπου σῴζεται μέχρι σήμερα.

Ὁ Ἅγιος Μανουὴλ ἀπὸ τὰ Σφακιά

Εορτάζει 15 Μαρτίου εκάστου έτους

Ὁ νεομάρτυρας αὐτὸς γεννήθηκε στὰ Σφακιὰ τῆς Κρήτης, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς. Σὲ μικρὴ ἡλικία αἰχμαλωτίστηκε ἀπὸ τοὺς Τούρκους, μὲ τὴν βία ἐξισλαμίστηκε καὶ στὴ συνέχεια παρέμεινε στὴν ὑπηρεσία τους. Βρῆκε ὅμως τὴν εὐκαιρία καὶ δραπέτευσε ἀπὸ τὸ σπίτι τῶν κυρίων του, καὶ πῆγε στὴ Μύκονο, ὅπου ἐξομολογήθηκε καὶ ζοῦσε μὲ χριστιανοπρέπεια. Ἐκεῖ παντρεύτηκε καὶ ἀπόκτησε ἕξι παιδιά. Ἐπειδὴ ὅμως ἡ σύζυγός του πρόδωσε τὴν συζυγική της τιμή, μετακόμισε αὐτὸς μὲ τὰ ἕξι παιδιά του σὲ ἄλλο σπίτι χωρὶς νὰ τὴν διαπομπεύσει. Ἀλλ᾿ ὁ ἀδελφός τῆς ἄπιστης συζύγου του, ποὺ ὑπηρετοῦσε στὸν Τουρκικὸ στόλο, κατάγγειλε τὸν Μανουὴλ στὸν Τοῦρκο πλοίαρχο ὅτι, ἐνῷ εἶχε γίνει μουσουλμάνος, ἐπανῆλθε στὴ χριστιανικὴ θρησκεία. Ὅταν συνελήφθη ἀπὸ τὸν Τοῦρκο πλοίαρχο, ὁ Μανουὴλ μὲ θάῤῥος ὁμολόγησε τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Μετὰ ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια, παραδόθηκε στὸν Τοῦρκο Ναύαρχο, ποὺ βρισκόταν στὴ Χίο. Αὐτὸς τὸν ἀνέκρινε καὶ ἐξέδωσε θανατικὴ ἀπόφαση. Ὁπότε οἱ ὑπηρέτες τοῦ Ναυάρχου, πῆραν τὸν Μανουὴλ καὶ τὸν ὁδήγησαν στὸν τόπο τῆς ἐκτέλεσης, ποὺ ὀνομαζόταν Παλαιὰ Βρύση. Καὶ ἐνῷ ὁ μάρτυρας ἔσκυψε τὸ κεφάλι του, ὁ δήμιος, ποὺ εἶχε ὁρισθεῖ νὰ τὸν ἐκτελέσει, δείλιασε, πέταξε τὸ σπαθὶ καὶ ἀπομακρύνθηκε. Τότε ἅρπαξε τὸ σπαθὶ κάποιος ὑπαξιωματικός, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ δὲν μπόρεσε μετὰ ἀπὸ πολλὰ κτυπήματα στὸ λαιμὸ τοῦ μάρτυρα νὰ τὸν ἀποκεφαλίσει, τὸν ἔριξε κάτω καὶ τὸν ἔσφαξε μὲ τὸν πιὸ φρικτὸ τρόπο σὰν πρόβατο. Ὅλα αὐτὰ ἔγιναν στὴ Χίο, στὶς 15 Μαρτίου 1792, ἡμέρα Δευτέρα καὶ ὥρα τέσσερις μ.μ. Τὸ δὲ τίμιο λείψανό του, οἱ Τοῦρκοι, ἀφοῦ τὸ ἔδεσαν μὲ ὀγκόλιθους τὸ ἔριξαν στὴ θάλασσα. Χειρόγραφο μαρτύριο τοῦ Ἁγίου αὐτοῦ, βρίσκεται στὴ βιβλιοθήκη τῆς Μονῆς Ξενοφῶντος τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος

Εορτάζει 12 Μαρτίου εκάστου έτους

Ἦταν ἀπὸ τὴν Παφλαγονία καὶ ἔζησε τὸν 10ο αἰῶνα. Οἱ γονεῖς του Βασίλειος καὶ Θεοφανῶ, φρόντισαν γιὰ τὴν καλή του ἐκπαίδευση, τὶς δὲ σπουδές του συμπλήρωσε στὴν Κωνσταντινούπολη μὲ τὴν κηδεμονία ἰσχυροῦ θείου του στὴν Αὐλή. Μὲ τὴν ἐπιμονὴ τοῦ θείου του, μπῆκε καὶ αὐτὸς στὴν Αὐλή. Ὅταν ὅμως πέθανε ὁ θεῖος του, ἄφησε τὴν Αὐλὴ τοῦ Παλατιοῦ καὶ ζήτησε νὰ εἰσαχθεῖ στὴν περίφημη Μονὴ τοῦ Στουδίου. Δὲν τὸν δέχτηκαν λόγω τοῦ νεαροῦ της ἡλικίας του. Ἀργότερα ὅμως τὸν δέχτηκαν. Ἐκεῖ μαθήτευσε κοντὰ στὸν ὁμώνυμο προίσταμενό του Συμεών, μὲ τὶς ὁδηγίες τοῦ ὁποίου εὐδοκιμοῦσε στὶς θεολογικὲς μελέτες καὶ στὴν πνευματικὴ ζωή. Συναντᾶμε κατόπιν τὸν Συμεὼν στὴ Μονὴ τοῦ ἁγίου Μάμαντα, ὅπου πῆρε τὸ μοναχικὸ σχῆμα καὶ στὴ συνέχεια ἔγινε ἡγούμενός της. Ἐπειδὴ ὅμως θέλησε νὰ ἐπιβάλει τοὺς μοναστικοὺς κανόνες τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, συνάντησε ζωηρὴ ἀντίδραση καὶ παραιτήθηκε. Ἀσχολήθηκε ἀποκλειστικὰ μὲ θεολογικὲς μελέτες καὶ συγγραφές. Κατηγορήθηκε ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Νικομήδειας Στέφανο ὅτι, γιόρταζε ἀπὸ μόνος του σὰν ἐπίσημο Ἅγιο τὸν γέροντά του Συμεὼν καὶ ἡ περιπέτεια αὐτὴ τοῦ κόστισε ἕξι χρόνια ταλαιπωρίες. Τελικά, διατάχθηκε νὰ πάει σ᾿ ἕνα μοναχικὸ παρεκκλῆσι τῆς ἁγίας Μαρίνας, στὴν Ἀσιατικὴ ὄχθη τῆς Προποντίδας, ὅπου καὶ πέθανε σὲ γεροντικὴ ἡλικία (κατὰ τὸ 1020). Ἀπὸ τὶς συγγραφές του σῴζονται 92 λόγοι, 282 πρακτικὰ καὶ θεολογικὰ κεφάλαια, καθὼς καὶ θρησκευτικὰ ποιήματα. Γιὰ τὴν θεολογική του δεινότητα ὀνομάστηκε Νέος Θεολόγος.

Ἡ Ὁσία Θεοδώρα ἡ Βασίλισσα

Εορτάζει 11 Μαρτίου εκάστου έτους

Ἦταν θυγατέρα τοῦ Ἰωάννη τοῦ Πετραλίφη, ποὺ ἐπὶ Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ εἶχε διοριστεῖ ἄρχοντας τῆς Θεσσαλονίκης. Ἡ μητέρα της καταγόταν ἀπὸ μία τῶν εὐγενεστέρων οἰκογενειῶν τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ Θεοδώρα ἦταν πολὺ ὄμορφη στὸ σῶμα, ἀλλὰ καὶ στὴν ψυχή. Πῆρε σύζυγο τὸν Μιχαὴλ Δούκα, ποὺ ἀναδείχτηκε ἄρχοντας τῆς Ἠπείρου. Καὶ στὸ ἀξίωμά της αὐτό, ἡ Θεοδώρα, διατήρησε ὅλη τὴν ταπεινοφροσύνη της καὶ τὴν χριστιανικὴ ἁπλότητα. Ἀγαποῦσε νὰ καταγίνεται μὲ φροντίδες γιὰ τοὺς φτωχούς, τοὺς ἀσθενεῖς, τὶς χῆρες καὶ τὰ ὀρφανά. Ἀλλὰ μεγάλη δοκιμασία περίμενε τὴν ἁγία αὐτὴ ψυχή. Ὁ σύζυγός της Μιχαὴλ Δούκας, μπλέχτηκε μὲ μία πόρνη, ποὺ ὀνομαζόταν Γαγρίνη. Τόσο πολὺ ξεμυαλίστηκε ἀπ᾿ αὐτή, ὥστε παραγκώνισε ἐντελῶς τὴν Θεοδώρα καὶ γλεντοκοποῦσε χωρὶς φειδὼ μὲ τὴν Γαγρίνη. Ἡ Θεοδώρα, ἐδῶ ἔδειξε τὸ ψυχικό της μεγαλεῖο καὶ ἔμεινε ἀτάραχη, προσευχομένη στὸν Θεὸ γιὰ τὸν σύζυγό της. Καὶ ὁ Θεὸς εὐλόγησε, ὥστε ὁ Μιχαήλ, κάτω ἀπὸ τὴν πίεση τῆς ἀγανάκτησης τοῦ λαοῦ καὶ τῶν προκρίτων τῆς Ἠπείρου, νὰ συνέλθει καὶ νὰ διώξει τὴν πόρνη ἀπὸ κοντά του. Μὲ δάκρυα ζήτησε συγγνώμη ἀπὸ τὴν Θεοδώρα καὶ ἀπὸ τότε ἔζησαν μὲ πνεῦμα Θεοῦ μέσα στὸ παλάτι. Ὅταν μετὰ ἀπὸ καιρὸ πέθανε ὁ Μιχαήλ, ἡ Θεοδώρα ἀποσύρθηκε στὸ μοναστήρι τοῦ ἁγίου Γεωργίου, ποὺ ἡ ἴδια εἶχε κτίσει, καὶ ἐκεῖ παρέδωσε τὴν ἁγία της ψυχή.

Ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων

Εορτάζει 11 Μαρτίου εκάστου έτους

Γεννήθηκε στὴ Δαμασκὸ τῆς Συρίας, περίπου τὸ 575, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, τὸν Πλινθὰ καὶ τὴν Μυρῶ (κατὰ τοὺς Συναξαριστές). Δὲν ἄργησε, ὅμως, νὰ ἐπικρατήσει μέσα του ἡ θεολογικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ κλίση. Πῆγε στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου μόνασε στὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου. Ἐκεῖ ἐπιδόθηκε στὶς θεολογικὲς καὶ ἐκκλησιαστικὲς μελέτες. μαζὶ μὲ τὸ συμμοναστή του Ἰωάννη Μόσχο, ἐπισκέφθηκε διάφορα ἀσκητικὰ καὶ μοναχικὰ κέντρα τῆς Παλαιστίνης. Πολέμιος τῆς αἵρεσης τοῦ Μονοθελητισμοῦ, ἀγωνίστηκε σκληρὰ ἐναντίον του στὶς πόλεις - κέντρα Ἀλεξάνδρεια καὶ Κωνσταντινούπολη. Τὸ 634 ἐκλέγεται Πατριάρχης Ἱεροσολύμων, σὲ διαδοχὴ τοῦ ἀποθανόντος Μοδέστου. Ἀπὸ τὴν θέση αὐτή, ὁ Σωφρόνιος ἐξακολουθεῖ τὸν ἀγῶνα του κατὰ τοῦ Μονοθελητισμοῦ. Γράφει πολλοὺς ὕμνους καὶ λόγους ποὺ τοὺς διακρίνει ἀξιόλογη λογοτεχνικὴ ἀξία. Σὰν Πατριάρχης, εἶχε τὴν ἀτυχία νὰ πολιορκηθεῖ ἡ Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὸ χαλίφη τῶν Ἀράβων Ὀμάρ. Ὅταν παραδόθηκε ἡ πόλη (637), ἡ πολλή του θλίψη μετριάσθηκε λίγο ἀπὸ τὸ ὅτι πῆρε ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ κατακτητῆ τὸν ἱστορικὸ Ἀκτίναμε, μὲ τὸ ὁποῖο προστατεύθηκαν ὑπὲρ τῶν Ὀρθόδοξων τὰ ἱερὰ χριστιανικὰ προσκυνήματα. Ἡ ψυχή του, ὅμως, εἶχε πάθει βαθὺ τραῦμα, καὶ μετὰ ἕνα χρόνο ἀπεβίωσε (638).

Άγιος Μιχαήλ ο Μαυρουδής

Εορτάζει 10 Μαρτίου εκάστου έτους

Καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Γρανίτσα τῶν Χ. Λ. Ἀγράφων. Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Δημήτριος καὶ ἡ μητέρα του Στατῆρα. Ἦταν καὶ οἱ δυὸ θεοσεβεῖς καὶ φιλακόλουθοι. Ἀπὸ μικρὸ ἀνέτρεφαν τὸν Μιχαὴλ μὲ σεμνότητα καὶ ταπεινοφροσύνη. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ πατέρα του, πῆγε στὴ Θεσσαλονίκη καὶ ἔκανε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ ἀρτοπώλη, μὲ ζωὴ φιλελεήμονα καὶ χριστιανική. Κάποια μέρα προσπάθησε, στὸ ἀρτοπωλεῖο του, νὰ κατηχήσει στὴ χριστιανικὴ πίστη ἕνα τουρκόπουλο, τὸ ὁποῖο κατάγγειλε τὸν Μιχαὴλ στὶς ἀρχὲς καὶ ὁδηγήθηκε βίαια στὸ κριτήριο. Ἀνακρινόμενος ἐκεῖ, προσπάθησε μὲ μακρὰ θεολογικὴ εὐθύτητα στὰ θρησκευτικὰ ζητήματα, νὰ προσηλυτίσει τοὺς δικαστές. Γιὰ τὸ θάῤῥος του αὐτό, ρίχτηκε στὴ φυλακή, ὅπου ὁ Μητροπολίτης Θεοφάνης ἢ Μητροφάνης τὸν ἐνίσχυσε πρὸς τὸ μαρτύριο. Ὅταν καὶ πάλι ὁδηγήθηκε στὸν κριτή, ὁμολόγησε σταθερὰ καὶ μὲ πολλὴ δύναμη τὴν χριστιανική του πίστη. Ἀπὸ τὴν ὁμολογία του συγκινήθηκε ἀκόμα καὶ αὐτὸς ὁ Τοῦρκος κριτής. Τελικὰ καταδικάστηκε σὲ θάνατο καὶ τὸν ἔκαψαν ζωντανὸ στὴ Θεσσαλονίκη στὶς 21 Μαρτίου 1547. Τὸ μαρτύριο τοῦ Ἁγίου, μεταξὺ ἄλλων, ἀναφέρεται καὶ στὸν ὑπ΄ ἀριθ. 727 Κώδικα τοῦ XVIII αἰῶνα στὴ Μονὴ Ξενοφῶντος Ἁγίου Ὄρους, καὶ στὸν ὑπ΄ ἀριθ. 2142(129) Κώδικα τοῦ XVIII αἰῶνα τῆς Μονῆς Ἐσφιγμένου. Τὸ Μ. Εὐχολόγιο ἀναφέρει τὴν μνήμη του 10 Μαρτίου 1544.

Οσία Αναστασία Πατρικία

Εορτάζει 10 Μαρτίου εκάστου έτους

Καταγόταν ἀπὸ εὐγενεῖς καὶ πλούσιους γονεῖς καὶ ἦταν μία ἀπὸ τὶς πιὸ θεοφοβούμενες κόρες τοῦ Βυζαντίου, στὰ χρόνια του Ἰουστινιανοῦ τοῦ μεγάλου (527-565). Ὑπῆρξε ἡ πρώτη ἀκόλουθος τῆς Βασίλισσας Θεοδώρας, καὶ ὁ Ἰουστινιανὸς γιὰ τὴν ὑπέροχη ἀξία της, τῆς ἔδωσε τὸν τίτλο τῆς πατρικίας. Οἱ ἀρετές της ὅμως, προκάλεσαν τὸ φθόνο τῆς βασίλισσας. Ἡ Ἀναστασία, προκειμένου νὰ σβήσει κάθε ἀφορμὴ τοῦ φθόνου, πῆρε μέρος τῆς περιουσίας της καὶ κατέφυγε στὴν Ἀλεξάνδρεια. Ἐκεῖ ἔκτισε Μονή, ποὺ ὀνομάστηκε Μονὴ τῆς Πατρικίας, καὶ ζοῦσε ζωὴ ἀσκητική. Ἀλλ΄ ὅταν ἔμαθε ὅτι τὴν ἀναζητεῖ ὁ Ἰουστινιανός, ἄφησε τὴν μονὴ καὶ πῆγε στὴ Σκήτη τοῦ ἀββᾶ Δανιήλ, στὸν ὁποῖο καὶ διηγήθηκε τὰ συμβαίνοντα. Αὐτὸς ἀφοῦ τὴν ἕντυσε ἀνδρικὰ καὶ τὴν μετονόμασε Ἀναστάσιο, τὴν τοποθέτησε σ΄ ἕνα σπήλαιο δίπλα στὴ Σκήτη καὶ δυὸ μοναχοὶ τῆς ἔφερναν αὐτὸ ποὺ χρειαζόταν. Συνάμα δὲ τῆς εἶπε νὰ μὴ βγεῖ ποτὲ ἀπὸ τὸ σπήλαιο, οὔτε νὰ δεχθεῖ κανένα. Ἐκεῖ ἔμεινε κλεισμένη 28 χρόνια. Ὅταν προαισθάνθηκε τὸ τέλος της, προσκάλεσε τὸν ἀββᾶ Δανιὴλ καί, ἀφοῦ κοινώνησε τῶν ἀχράντων μυστηρίων, παρέδωσε τὴν δίκαια ψυχή της.

"Άγιος Μανουήλ εκ Σφακίων" (15/03) - Πύργοι Ακαθαίρετοι 42.

   Στον Άγιο Μανουήλ εκ Σφακίων είναι αφιερωμένη η 42η τηλεοπτική εκπομπή ΠΥΡΓΟΙ ΑΚΑΘΑΙΡΕΤΟΙ, του Δημητρίου Π. Λυκούδη, στην τηλεόραση του ΛΥΧΝΟΥ, της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών. Η εκπομπή μεταδίδεται κάθε Τετάρτη 19:00 - 19:30.

Δείτε εδώ!