Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη,
Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών
Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών
«Πλησιάζει το δεκαπενταύγουστο.
Καντηλέρια και μανουάλια γυαλίζονται. Καντήλια ανεβοκατεβαίνουν.
Καλόγεροι, μετέωροι σε σκάλες, συγυρίζουν τα εξαρτήματα και τ΄
αφιερώματα. Κελλιώτες και ασκητές ετοιμάζουν τα φτωχά τους
χειροτεχνήματα για το πανηγύρι των Ιβήρων. Έφθασα στη μονή των Ιβήρων το
βράδι κατάκοπος»[Παπαντωνίου Ζαχαρία, Άγιον Όρος, Εστία, Αθήνα 1997,
σελ. 35]. Εδώ διστάζω να συνεχίσω! Δέον και πρέπον να επιστρατεύσω την
όλη όση δεξιοτεχνία ενκρύπτει η γνωστική μου διάκριση, να επιδαψαλεύσω
την καλύτερη από τις γραφίδες μου για να καταθέσω μικρό θυμιατήρι,
αναφορά ευπρόσδεκτη να κάμνω στην Κυρία Θεοτόκο και στο περιφρούρητο
ιερό της καθίδρυμα, στην ιερά μονή των Ιβήρων, στον Αγιώνυμο και
θεοπρόβλητο Άθωνα.Φθάσαμε στην ιερά μονή των
Ιβήρων τον Ιούλιο του 1997.
