"Είναι απαραίτητη η νηστεία προ της Θείας Κοινωνίας;"

 

Η Νηστεία προ της Θείας Κοινωνίας δεν είναι εμπροϋπόθετη, δεν επιστρατεύεται παρά μόνο επικουρικά ως στήριγμα και βακτηρία του πιστού, ώστε να προετοιμαστεί καλύτερα όσο πλησιάζει το Άγιο Ποτήριο. Ο πιστός που "κρατάει" τις καθορισμένες νηστείες του έτους που ορίζει η αγία μας Εκκλησία δεν υποχρεούται να κάμνει νηστεία και ασφαλώς δε μπορεί κανένα φαγητό να του στερήσει τη θεία μετάληψη. Απεναντίας, εμπροϋπόθετη προετοιμασία είναι αυτή μετά της ιεράς εξομολογήσεως! Δε μπορείς να πλησιάζεις το Άγιο Ποτήριο ανεξομολόγητος αλλά "προετοιμασμένος" με νηστεία και δη αυστηρή, δεν υπάρχει πουθενά, δε στέκεται μέσα στην ορθόδοξη θεολογία. Τώρα, ως προς τη συχνότητα της προσέλευσης στη Θεία Κοινωνία, για το πότε, το πως και με ποιό τρόπο, δεν είναι της παρούσης ανάρτησης μέλημα, θα επανέλθω και πάλιν αναλυτικότερα επ΄ αυτού. Ας το τονίσουμε λοιπόν! Εξομολόγηση απαραίτητη προ της Θείας Κοινωνίας. Αν μπορείς και σου δίδει ευλογία ο πνευματικός καλή και η νηστεία, όχι όμως ως αντικατάσταση της εξομολόγησης! Δεν παίζουμε με τον Χριστό μας!

Δημητρίου Π. Λυκούδη

 

Παραπομπές:
 

Για την αναγκαιότητα της ιεράς εξομολογήσεως στη θέση της νηστείας προ της Θείας Κοινωνίας, βλ. σχ., Παναγόπουλου Δημητρίου, Το Αντίδοτον του θανάτου, εκδ. Νεκτάριος Παναγόπουλος, Αθήνα 1957, Χατζηφώτη Ιωάννου, Ορθοδοξία και λαϊκές δοξασίες, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1997, σελ. 66, Νεοφύτου, Ιεροδιακόνου Καυσοκαλυβίτου, Περί της συνεχούς μεταλήψεως, Τήνος, 1992, Θεοδοσίου Μοναχού, Ο Αγνοημένος Θησαυρός, 1986.

"Μεσούσης της βροχερής νυκτός..."

Μεσούσης της βροχερής νυκτός, κανόνισα όλες τις υποχρεώσεις μου, κόπος τεράστιος, να τα προλάβω όλα, να μισοπρολάβω όσα έρχονται, να διορθώσω όσα με ξεπέρασαν και με παρασέρνουν πίσω και με προσπερνούν! Τεράστιος κόπος μα ανείπωτη η χαρά και ανακούφιση της επιτυχούς έκβασης των κοπετών σου.
Και αισθάνεσαι "ευτυχισμένος", φαντάζεις περιχαρής και πρόσχαρος, έτοιμος ν΄απολαμβάνεις το θέρισμα των κοπιαστικών και πολιών ωρών, όλα τα ξενύχτια εκείνα αδύνατον να συγκρατήσω, ένα μαζί χάνονται στο βρόχινο νερό! Βρόχινο νερό και άστεγοι!