Ομιλίες του Δημητρίου Π. Λυκούδη στην Ι.Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας την Κυριακή 02 Νοεμβρίου 2014

 

 

 Την Κυριακή 02 Νοεμβρίου 2014, ο κ. Δημήτρης Λυκούδης προσκεκλημένος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Αιτωλικού, της Ι.Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, θα ομιλήσει ορθοδόξως ως κάτωθι:

Α. 09:30 - 09:45, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας στον ιερό Ναό, αναλύοντας το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής,

Β. 10:45 - 12:00, στο πνευματικό κέντρο του ιερού ναού, θα αναπτύξει το θέμα: "Ενορία, το ζωντανό κύτταρο της τοπικής κοινωνίας",

Γ. 18:00 - 19:30, στο πνευματικό κέντρο και πάλι του ιερού ναού, θα ομιλήσει για τους νέους με θέμα: "Η Αδιάλειπτη νηστεία και ο καλός λογισμός", παρουσία του ιεροκήρυκος της Ι.Μητροπόλεως π. Παύλου Ντανά.

Βραδυνή προσευχή

Η νυχτερινή προσευχή παρομοιάζει με τη νυχτερινή και απαλή ψιλοβροχή. 
Επιφέρει την αυτή δροσιά εις τον κήπον τον πνευματικόν.

Τούτου ένεκα, ο πιστός, ο προσευχόμενος πιστός, εκάστην φοράν, μεσούσης της νυχτός, δυν-δημιουργός "τυγχάνει" Αυτού του Πατρός των Φώτων, συντελεί σιωπηρά και συνέχει στην πνευματική συνοχή του επιγείου στερεώματος καθ΄ότι αντιστρατεύεται της χορείας των δαιμόνων και εμποδών ποιεί δια της ικετευτικής προσευχητικής παρουσίας του των έργων αυτών και των ομοίων των.

Εισέτι, ως διδάσκει η Αγιοπατερική ημών γραμματεία,ένα κομποσχοίνι επιφασκούσης της νυχτός πλείων αυτού καταγράφεται εις τα Ουράνια δώματα,ουχί δε ως διαφορετικής ικεσίας από την μεσημβρινήν ή της καθ΄εσπέρας,αλλ΄ ως κρούση από δυνάμεως εις δύναμιν σε αυτόν τον παμμίαρον χορόν των δαιμόνων.

Τουναντίον, οι Άγιοι Πατέρες ηγάπησαν το σκοτάδι της νυκτός καθώς ταυτό παρείχε και παρέχει με τον πλέον δυνατόν και καλλιεπέστατον τρόπον, προσδίδει προανάχωμα αυτοσυγκέντρωσης και αυτο-μόνωσης, άνευ χρείαν περισσότερης ησυχίας ή και τεχνητής παραμυθίας επί τη επιτεύξη αυτού.

Η νυχτερινή προσευχή και δη η αδιάκοπη μονολόγιστη ευχή του Ιησού προσδίδει λαμπροφόρον μέθεξην εις τον προσευχόμενον,αρχικώς επειδή επιστρατεύει το πνευματικόν φιλότιμον προς αρρωγήν θεάρεστου πνευματικού σκοπού,ως εστίν η προσευχή, και πάλιν ένεκα αυτής της ησυχίας,καθώς ως διδάσκουν οι Πατέρες, "κατά τη διάρκεια της νυκτός οι Ουρανοί προσπίπτουν,διαστέλλονται και πλησιάζουν τον άνθρωπον".

Προσεύχεσθε λοιπόν και γρηγορείτε, Ιδού νυν καιρός.

Δημητρίου Π. Λυκούδη

Επιτρέπεται να δίνουμε δυο ονόματα κατα τη διάρκεια του Μυστηρίου του Βαπτίσματος;

 

   Είναι μια συνήθεια που εσφαλμένα έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια. Οι γονείς, ένεκα κοινωνικών και προσωπικών κινήτρων, ονοματίζουν τα παιδιά με δυο όνοματα, χωρίς να αντιλαμβάνονται στην πράξη οτι με την κίνηση τους αυτή, προσβάλουν τους Αγίους, τα ονόματα των οποίων επικαλούνται και, εμμέσως, εμπαίζουν το Μυστήριο. Η ονοματοδοσία έχει σκοπό να παρακινήσει τον νεοβαπτισμένο να ομοιάσει και να μιμηθεί τις αρετές του Αγίου που φέρει το όνομα. Αρκεί λοιπόν ένας ΄Αγιος, ένα όνομα, φθάνει το τελευταίο να είναι ορθόδοξο.

Δημητρίου Π. Λυκούδη

Τα βαπτιστικά ρούχα κατά τη διάρκεια του βαπτίσματος πρέπει να είναι λευκά;

 

Τα βαπτιστικά ρούχα επιβάλλεται να είναι λευκά.Το λευκό χρώμα συμβολίζει την αγνότητα της ψυχής και του σώματος κι ένα περισσότερο, το βρέφος που έχει χριστεί και βαπτισθεί στο όνομα της Παναγίας Τριάδος,συγκεντρώνει με την αγνότητα του κάθε ευλογία και χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Ας μην ξεχνάμε, οτι το βαπτσμένο βρέφος είναι εν δυνάμει ΄Αγιος και ουρανοπολίτης της Βασιλείας του Θεού. Μόνο λέυκα ρούχα λοιπόν και προσοχή στους βαπτιστικους Σταυρούς και στις λαμπάδες. Η Βάπτιση είναι μυστήριο, ουχί θεατρικό δρώμενο.

Δημητρίου Π. Λυκούδη

Η Αγία Αναστασία η Ρωμαία (29 Οκτωβρίου)

 

(ακούστε εδώ)

(κατεβάστε εδώ)

Οι Εκπομπές της εβδομάδος 27/10/2014 - 02/11/2014

Α. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ:  "Τεχνιτή Γονιμοποίηση" (Ε)

(Προσκεκλημένος ομιλητής ο κ. Γεώργιος Μανώλης, πτ. Θεολογίας και υπ. διπλωματούχος master Θεολογικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών),

 

Β. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: " Διάλογος με τους νέους (Δ)"  

(Δημήτριος Π. Λυκούδης),

Γ. ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ: "Η Αγία Αναστασία η Ρωμαία"  (29/10)
(Δημήτριος Π. Λυκούδης).

"Περί ωφελείας της εκ της φυγής του κόσμου"

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη, 

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

Έχει τρόπο ο Άθωνας, ξέρει  τις δυσκολίες των Μοναχών, έμαθε να αναπαύει ψυχές, άλλωστε πάντοτε ήξερε. Πολύ δε περισσότερο, γνωρίζει να αγιάζει τον κόσμο, να πλουτίζει το Ουράνιο στερέωμα με ¨δοκιμασμένους¨ Πατέρες, Μοναχούς που απαρνήθηκαν τα εγκόσμια για να κερδίσουν τον αληθινό επουράνιο Κόσμο, για να κερδίσουν και να συμβασιλεύσουν αιώνια, ευφραινόμενοι στην Παραδείσια  θέα του Παναγίου Προσώπου του  Κυρίου και Λυτρωτού μας  Ιησού Χριστού. Δεν είναι απελπισμένοι άνθρωποι οι Μοναχοί, δεν είναι οι αποτυχημένοι και ¨ναυαγοί¨ του βίου. Είναι όσοι αγάπησαν το Φως περισσότερο από το σκοτάδι, όσοι συνάντησαν τον ¨πολύτιμον μαργαρίτην¨ και έσπευσαν να τον ακολουθήσουν, όσοι παρά τις ενδεχόμενες δυσκολίες στην προσωπική τους ζωή, δεν αρνήθηκαν την έμφυτη ροπή της ακμάζουσας επί τα υψηλά ψυχής τους και επιθύμησαν να ησυχάσουν από τον κόσμο για τον κόσμο και για χάρη του κόσμου, ως μέρος καθείς της κοινοτικής εκκλησιαστικής κοινωνίας και συνάμα ως Σώμα όλοι, από κοινού, της Αγίας σωστικής Κιβωτού.

Είναι αμαρτία που δεν εκκλησιαζόμαστε στον Όρθρο και πηγαίνουμε, κυρίως τις Κυριακές περίπου στην ανάγνωση του ιερού Ευαγγελίου, γύρω στις 08:30;

Η απάντηση είναι σύνθετη. Δεν θα κάνουμε την ζωή μας σκιά της αμαρτίας, αμαρτία το ένα , αμαρτία το άλλο. Καθένας και καθεμία, ανάλογα πάντοτε με την καθοδήγηση του ΙΕΡΕΑ πνευματικού του, προσέρχεται στον ιερό ναό σύμφωνα με τις ανάγκες του και τις επιθυμίες του. Να ξαναδούμε τον ιερό ναό ως σπίτι μας, ως χώρο που μάς ανήκει , ως χώρο δικό μας. Ταυτόχρονα δε, ως ιεροψάλτης το λέγω, δεν ξέρετε τι χάνετε όσοι δεν εκκλησιάζεστε από το πρωί, από τις επτά[7] που θα σημάνει η πρώτη καμπάνα-σήμαντρο. Κυρίως τις Κυριακές, τα λόγια είναι ποιήματα, ζεις Ανάσταση, μυρίζεις Ανάσταση, ακούς Ανάσταση. Δια του λόγου το αληθές, δοκιμάστε το. Θα βιώσετε Ανάσταση, όπως το γράφω. Πως πάλι να λειτουργεί ο ιερός ναός και εγώ να κοιμάμαι; Ασφαλώς , κάποιες φορές , υπάρχουν και λόγοι που αναγκάζουν κάποιους να προσέλθουν αργότερα, στον πνευματικό τους τα περαιτέρω. Σκεφθείτε όμως και τον ιερέα ως άνθρωπο, χαρά που λαμβάνει όταν βλέπει να "γεμίζει" ο ναός από τον Εξάψαλμό κιόλας!!! Άνθρωποι είμεθα, καλόν είναι να τα γράφουμε και αυτά! Όσο μπορούμε λοιπόν ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ στους ιερούς ναούς, να γεμίσουμε τις εκκλησίες μας, να μυρίσουμε Ανάσταση Χριστού, Ανάσταση προσωπική, Ανάσταση του κόσμου μας.


 Δημητρίου Π. Λυκούδη

"Γονατίζουμε τις Κυριακές;"

 

Η απάντηση είναι πως όχι. Είναι δυτική επιρροή να γονατίζουμε τις Κυριακές, καί οι ιερείς καί οι λαϊκοί. Μένουμε όρθιοι όταν ακούμε "Τα Σα εκ των σων". Κλίνουμε ελαφρά το κεφάλι και αποδίδουμε τιμή , σεβασμό, όχι κλείνουμε τα γόνατα. Η Κυριακή είναι ημέρα αφιερωμένη στην Ανάσταση του Χριστού μας και επομένως επ΄ουδενί δεν γονατίζουμε. Όσα λέγουμε εδώ, επισφραγίζονται με τους κάτωθι Οικουμενικούς και Αγιοπατερικούς κανόνες, βλ., ο 20ος της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, ο 90ος της εν Τρούλλω Συνόδου κ.ά. Ωσαύτως, ο 64ος Αποστολικός κανόνας επιφέρει αφορισμό στον πιστό που νηστεύει ημέρα Κυριακή!!

Δημητρίου Π. Λυκούδη

"Μιά βραδυά στις Καρυές [Α΄]"

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη, 

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

   Επιστράτευσα και πάλι τη γραφίδα μου, συνάρμοσα τις νοσταλγικές απαιτήσεις του φίλαυτου νου μου και να, πάλι εδώ, καταπιάστηκα να συνεχίσω το οδοιπορικό μου στην Αθωνική γη, πιότερο να ενθυμήσω στην περιπλανώμενη αντιληπτική μου κρίση πως οδοιπορικά θα κάνεις πολλά, δεν ετελεύτησεν το οδοιπορικό ακόμη…!

Μιά βραδυά στις Καρυές [Β΄]

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη,

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

  Στις Καρυές παλαιότερα υπήρχε Λαύρα, ¨Λαύρα των Καρυών¨ ονομαζόταν ή Μονή του Άθωνος[1]. Ο ¨Πρώτος¨, ο Ηγούμενος της Μονής αυτής, είχε την πρωτοκαθεδρία ανάμεσα στους άλλους ηγουμένους του Όρους και ο τίτλος του αυτός, που  παραμένει  ακόμη και σήμερα, έδωσε το όνομά του στον κεντρικό ναό των Καρυών, στο Πρωτάτο [τότε ¨Μονή του Πρωτάτου¨]. Στην ¨πολίχνη¨ των Καρυών  εδρεύει η Ιερά Κοινότητα. Εδώ κάθε χρόνο αναλαμβάνει νέος Πρωτεπιστάτης και νέα Επιστασία, η οποία αποτελεί το εκτελεστικό όργανο της Ιεράς Κοινότητας. Η ιερά Σύναξη εισέτι, το ανώτατο νομοθετικό και δικαστικό σώμα του Αγίου Όρους, συγκροτείται από τους Καθηγουμένους των είκοσι[20] ιερών Μονών και, εκτός απροόπτου, συνέρχονται δύο φορές τον χρόνο.Σύρω τα βήματά μου προς τον κεντρικό ναό των Καρυών, το Πρωτάτο.

"Διάλογος με τους νέους [3]" (εκπομπή)

(ακούστε εδώ)

 

Θέματα εκπομπής:

1.Είναι καλό να δίνουμε 2 ονόματα κατά τη διάρκεια του μυστήριου του βαπτίσματος;

 

2.Υπάρχει εγκράτεια μέσα στον γάμο;
 

3.Ύπαρξη κληρικών και μοναχών στο διαδίκτυο, Ύπαρξη προσωπικού ιδιωτικής φύλαξης έξω απο τους ιερούς ναούς,
 

4.Είναι αμαρτία να παίρνω αντίδωρο μετά τη θεια κοινωνία;

 

5.Είναι αμαρτία να πηγαίνω με παντελόνι στην Θεια Λειτουργία;
 

6.Οι ιερές πανηγύρεις και όσα ακολουθούν,
 

7.Οταν παίρνει κάποιος φαρμακευτική αγωγή μπορεί να κοινωνήσει;
 

8.Δεν είναι άδικο οι γυναίκες να μην μπορούν να επισκεφθούν το Άγιο Όρος;
 

9.Μπορούν να κηρύττουν οι λαϊκοί;

"Ο ΄Οσιος Αβέρκιος" (22 Οκτωβρίου)

(ακούστε εδώ) 

(κατεβάστε εδώ)

Η δυναστεία του Μεγάλου Θεοδοσίου [379-457]

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη, 

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

Η δυναστεία του Μεγάλου Θεοδοσίου άρχεται στα 379 μ.Χ. Ο Αυτοκράτορας σπεύδει στα 380 μ.Χ. με το διάταγμα «Περί καθολικής Πίστης», να καθιερώσει τον Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία του κράτους. Και ακόμη περισσότερο, συγκάλεσε την Β΄ Οικουμενική Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη[382μ.Χ.], η οποία και καταδίκασε τον αιρετικό Μακεδόνιο[Πατριάρχης Κων/λεως 342-360 μ. Χ.], που υποστήριζε ότι το Άγιο Πνεύμα ήταν κτίσμα του Θεού Πατέρα και επομένως αρνιόταν την θεότητά του και ακολούθως, διέλυε και ακύρωνε το ¨Ομοούσιον¨ και την ¨Αδιαίρετον¨ της Παναγίας Τριάδος. Αφού λοιπόν απομάκρυνε τον Μακεδόνιο και αντικατέστησε στο θρόνο τον Άγιο Γρηγόριο το Ναζιανζηνό, ο Θεοδόσιος στράφηκε με μανία ενάντια στην ειδωλολατρική πίστη.

Οι Εκπομπές της εβδομάδος 20/10/2014 - 25/10/2014

Α. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ:  "Ελεημοσύνη" (Ε)

(Δημήτριος Π. Λυκούδης)

Β. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: " Διάλογος με τους νέους (Γ)"

(Δημήτριος Π. Λυκούδης)

Γ. ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ: "Ο Όσιος Αβέρκιος " (22/10)

(Δημήτριος Π. Λυκούδης)

"Ο Άγιος Ευθύμιος ο Νέος" (15 Οκτωβρίου)

(ακούστε εδώ)

(κατεβάστε εδώ)

"Κρίμα στον Άνθρωπο"

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη, 

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

«Όταν στις 12 του Γενάρη 1822 σκοτώθηκε ο Ηλίας Μαυρομιχάλης, στον Ανεμόμυλο, κοντά στα Στύρα της Ευβοίας, κ΄οι Τούρκοι πήγαν το κεφάλι του στον περίφημον Ομέρμπεη τον Καρυστινό, κοίταξε αυτός καλά το ματοκυλισμένο πρόσωπο του ήρωα, ωραίο και στον ανθό της νειότης, κοίταξε τα μακρυά μαλλιά του, κ΄είπε με λύπη:¨-Κρίμα στον άνθρωπο!¨»[1].

Κρίμα στον άνθρωπο που επισκέφθηκε , έστω και μία φορά το Περιβόλι της Κυρίας Θεοτόκου, τον Αγιώνυμο Άθωνα και δεν κατάφερε να συναντήσει όσα αναζητούσε και αγωνιωδώς εγύρευε.

"Οδοιπορικό στην Αθωνική γη"

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη,

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

  Καυχιόμασταν συχνά, στους συνοδοιπόρους και συνταξιδιώτες μας και υποστηρίζαμε ότι το  Άγιον Όρος το ¨περπατήσαμε¨. Θεωρούσαμε, και πιστεύουμε ακόμη, ότι έχει και προσδίδει αλλοτινή ευλογία ο κόπος της οδοιπορίας, ν΄ ακολουθήσεις τα μονοπάτια εκείνα, πάντοτε, βέβαια, με κάποιον έμπειρο-οδηγό  προσκυνητή, να κουραστείς έως ότου φθάσεις στο μοναχικό σου προορισμό: «Αν δεν ιδρώσεις και δεν πονέσουν τα πέλματά σου, Άγιον Όρος δεν εγνώρισες», συνήθιζαν να συμβουλεύουν οι παλαιότεροι Αγιορείτες! Ακολουθήσαμε τη συμβουλή τους.

Οι εκπομπές της εβδομάδος 13/10/2014 - 18/10/2014

 

Α. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ:  "Θρησκευτικός και Πολιτικός γάμος" (Ε)

(Δημήτριος Π. Λυκούδης)

Β. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: " Προσευχή και Νέοι"

(Προσκεκλημένος ομιλητής ο κ.Χρήστος Καραδήμος πτ. Θεολογίας - Εκπαιδευτικός)

Γ. ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ: "Ο Όσιος Ευθύμιος ο Νέος" (15/10)

(Δημήτριος Π. Λυκούδης)

"Σούρουπο στη Σιμωνόπετρα"

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη,

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

   Ήταν ένα διάστημα που επισκεφθόμουν το Άγιον Όρος κάθε μήνα. Κατέφευγα και αποθήκευα εκεί τις υποσχέσεις και τους φόβους μου, τις ανησυχίες, τα λάθη, κάθε αντίλογη και οξύμωρη σκέψη. Άλλωστε, πολλές από αυτές, χρόνια με ¨ταλαιπωρούσαν¨ και ευτυχώς, ακόμη και σήμερα, με λυπήθηκε ο Πανάγαθος Θεός, μού της παρέδωσε ως δωρεά, δωρεά στον αμαρτωλό, δωρεά στον άνθρωπο! «Ολίγον κατ΄ολίγον» με συμβούλευε ο γέροντάς μου, «ολίγον κατ΄ολίγον  και θα διδαχθείς από τα λάθη σου. Φθάνει όμως να κρατήσεις το ¨αφήφιστον¨.