Άγιος Φώτιος ο Μέγας, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Προστάτης βιβλιοπωλών, βιβλιοθηκονόμων και της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος

Η μνήμη του τιμάται κάθε χρόνο στις 6 Φεβρουαρίου

   Ο Μέγας Φώτιος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 810 μ.Χ. από αυτοκρατορική και ενάρετη οικογένεια. Έλαβε αξιόλογη μόρφωση και αφιερώθηκε στη μελέτη της κλασικής ελληνικής και πατερικής γραμματείας. Η οικογένεια του Αγίου υπέστη διώξεις κατά τη διάρκεια της δεύτερης περιόδου εικονομαχίας, ενώ ο ίδιος αφορίσθηκε για την αφοσίωσή του στην τιμή των εικόνων. Μετά τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας και την αναστήλωση των εικόνων, έλαβε πολλά αυλικά αξιώματα.

   Σφράγισε με την παρουσία του την αυτόνομη πορεία της ορθοδοξίας σε σχέση με τη Δύση των Φράγκων, ενώ συνέβαλε καθοριστικά στη διάδοση του χριστιανισμού στους Σλάβους. Πριν γίνει Πατριάρχης δίδασκε στο Πανεπιστήμιο της Μαγναύρας, γραμματική, φιλοσοφία, λογική, διαλεκτική και μαθηματικά. Από τα σημαντικότερα έργα του είναι το "Λέξεων Συναγωγή" και "Μυριόβιβλος" ή "Βιβλιοθήκη".

   Αναρρήθηκε στον Πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης και απομακρύνθηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του βίου του, κυρίως λόγω των ενεργειών των οπαδών του Πατριάρχη Ιγνατίου. Ο Λέων ο ΣΤ' για να εδραιωθεί πολιτικά απομάκρυνε τον Άγιο και τον εξόρισε στην Ιερά Μονή των Αρμενιανών, όπου κοιμήθηκε οσίως το 891 μ.Χ.
   Ο Άγιος ονομάσθηκε Μέγας για το πολύπλευρο θεολογικό, ποιμαντικό και φιλανθρωπικό του έργο.