"Πάντοτε έγραφα καλύτερα όταν σε έφερνα στη σκέψη μου..."

     «Πάντοτε έγραφα καλύτερα όταν σε έφερνα στη σκέψη μου. Ενθυμούμενος τις έναστρες ουρανοστόλιστες βραδιές, εκείνα τα βράδια που η οσμή της αγαπητικής σύμπνοιας δε χωρούσε, θαρρώ δεν ήθελε να χωρέσει σε μόνο δύο καρδιές και διέραττε τα όρια του χρόνου και μας ταξίδευε [...] Πάντοτε έγραφα, μα τώρα διαβάζω τα γραφόμενά μου και συμπληρώνω το τέλος τους. Τι και αν δεν τα διάβασες ποτέ! Πάντοτε έγραφα, ξέρω, πάντοτε μάθαινες, πάντοτε διάβαζες το τέλος των γραπτών μου...» .

(Από το βιβλίο του Δημητρίου Π. Λυκούδη "Βίος Αβίωτος" που κυκλοφορεί σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία).

Δείτε εδώ το βίντεο με την οπτικοποίηση του άρθρου