Αναρωτιούνται πολλοί πότε, ποιά είναι η κατάλληλη στιγμή , η καλύτερη χρονική περίοδος κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, για να κηρύξει ο ιερεύς ή ο εντεταλμένος λαϊκός προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα. Η απάντηση είναι ευθύς αμέσως μετά την ανάγνωση του ευαγγελικού αναγνώσματος. Κατηγορηματικά! Όχι μόνο παραδοσιακοί και ποιμαντικοί, αλλά πρακτικοί και δη ιστορικοί λόγοι, καθιέρωσαν να γίνεται το κήρυγμα αμέσως μετά την ανάγνωση του ιερού ευαγγελίου. Τι και αν δεν έχει τόσο κόσμο , ως αντιλέγουν πολλοί ιερείς εκείνη την ώρα! Ευκαιρία να διδαχθεί ο κόσμος να προσέρχετε από πρωί εις τον ιερόν ναόν. Έτι όμως περισσότερο, είναι δυνατόν να προηγείται η αριθμητική ποσότητα του κόσμου ένεκα της τελέσεως του μυστηρίου της θείας ευχαριστίας; Όσοι λοιπόν προτάσσετε την ως άνω δικαιολογία, ότι δηλαδή επειδή δεν έχει κόσμο μετά την ανάγνωση του ιερού ευαγγελίου κάμνετε το κήρυγμα εις το τέλος, παρακαλώ την αγάπη σας, να ανακαλέσετε!!! Όσον αφορά το χρόνο, καλόν είναι το κήρυγμα να μην ξεπερνά τα 10 λεπτά, μετά βίας και υπό ειδικές εξαιρέσεις τα 15 λεπτά. Τέλος, ως προς το περιεχόμενο του κηρύγματος, έχω να καταθέσω τούτο: Ας όψονται όσοι Επίσκοποι επιτρέπουν και παραχωρούν την άδεια [καθώς και μόνο το πτυχίο της Θεολογίας δεν σε κάμνει θεολόγο] και επιπλέον, καθείς ας κάμνει αυτοκριτική εις την ψυχήν του! Τόσα ακούμε! Ας προσευχόμαστε για άλλα τόσα περισσότερα!
Δημητρίου Π. Λυκούδη
Δημητρίου Π. Λυκούδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου