Ένα βραδινό κομποσχοίνι...

 

Ένα βραδινό κομποσχοίνι αξίζει όσα πέντε της ημέρας, λέγουν χαριτωμένα οι Αγιορείτες Πατέρες για να τονίσουν την αξία της προσευχής και δη της νυχτερινής. Ωσαύτως και η μελέτη. Το βράδυ φαίνεται καλύτερα ο κόσμος. Εκεί ανάμεσα στα βιβλία μου, πάντα μου άρεσε ν΄ ανοίγω πολλά ταυτόχρονα βιβλία, να χάνομαι μέσα τους, τι, να περιμένει η γνώση; Το βράδυ η ανασεμιά του κόσμου παύει να γροικάται, σωπαίνει, ανασκουμπώνεται, αναζητά άλλους θαλαμούς να ξαποστάσει, άλλα χέρια, άλλα πρόσ...ωπα να ντύσει, να ντυθεί. Η γνώση περιμένει, και όσο περιμένεις τη γνώση τόσο σε αναζητά, να ντύσει ορέγεται πρόσωπα βραδινά, με ανασεμιά κοσμική και απόκοσμη, και όσο πιό κοσμική τόσο πιό απόκοσμη, και όσο ανοίγω βιβλία εμπρός μου τόσο η ανασεμιά μου χάνεται, να ντύσει ψάχνει, να ντυθεί τη γύμνια του απατεώνος κόσμου και καύχημα να έχει πως ξέρει, πως έμαθε να διαβάζει τους ανθρώπους...

 Δημητρίου Π. Λυκούδη