ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ "ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ"

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

"Οι ΄Αγιοι Μηνάς ο Καλλικέλαδος, Ερμογένης και Εύγραφος" (10 Δεκεμβρίου)

"Απλός και παντελής αφορισμός"




¨Απλός¨ αφορισμός[1] (interdictum communionis επιτίμιο ακοινωνησίας) καλείται η ποινή κατά την οποία ο καταδικαζόμενος εκκόπτεται για ένα χρονικό διάστημα από το Σώμα της Αγίας Εκκλησίας, στερούμενος της θείας χάριτος και δη, τη μετάληψη της Θείας Ευχαριστίας. Έχει χαρακτήρα παιδαγωγικό και πάντοτε επιβάλλεται με χρονικό όριο και συγκεκριμένως, ουχί αορίστως και ασμένως.

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Ηρώων Επικήδειος



Δημήτριος Π. Λυκούδης,
Θεολόγος – Φιλόλογος, Υπ. Δρας Παν/μίου Αθηνών


   «Τώρα που έφυγε από κοντά μας ο Άγγελος Σικελιανός, θα τον καταλάβωμε και θα τον εκτιμήσωμε καλύτερα. Όταν μπαίνη ο θάνατος στη μέση, ο άνθρωπος που χάνουμε μετατοπίζεται αμέσως σ΄ ένα άλλο επίπεδο και τότε δημιουργείται η απόσταση που επιτρέπει να τον ιδούμε στις μεγάλες του γραμμές και να υπολογίσωμε τις πραγματικές διαστάσεις του με περισσότερη κατανόηση και αντικειμενικότητα»[1]. Ετούτα τα λόγια σημείωσε επί χάρτου ο μεγάλος στοχαστής Παπανούτσος άμα τη αναγγελία του θανάτου του ποιητού Αγγέλου Σικελιανού. Ετούτον τον λόγον δράττομαι ίνα εκθέσω όσα περιπλανίζουν, ωσάν νοερός ψιμύθιος αφρός, το σκαρί της ασταθούς και πάνυ αφροέσσης πορείας μου.

Λόγος περί έρωτος δια χειρός ανωνύμου ανεράστου...!


 

"Πίστευα πάντοτε και πιστεύω ότι οι μεγαλύτεροι έρωτες είναι "καταδικασμένοι" να ζουν στην αφάνεια, όχι αυτοθέλητα, αλλά πολλές φορές, όσον και οξύμωρο και αν ακούγεται, "αυτοκαταδικασμένοι". Φοβούνται τον κόσμο, τους φοβάται και ο κόσμος περισσότερο! Λοιδορούν τον κόσμο, απέχουν από τον κόσμο, δεν "ζουν", "αυτοκαταδικάζονται" στην αφάνεια να ζήσουν! Και τότε υπάρχουν! Ζουν επειδή απέχουν και απο-κλείονται! Ζουν επειδή δύνανται να αναζωπυρώνονται, όσο και αν τους απεμπολήσει ο μιστάλακτος χρόνος - το ακούς;- να αναζωπυρώνονται κάθε φορά που θα χαζεύουμε απο κοινού τοπία ωσάν και αυτό που σου προσδίδω ενατενικά απόψε!!!"

  

Δημητρίου Π. Λυκούδη

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Οι Εκπομπές της εβδομάδος 08/12/2014 - 14/12/2014

 

Α. ΜΥΡΙΠΝΟΑ ΑΝΘΗ: "Οι ΄Αγιοι Μηνάς ο Καλλικέλαδος, Ερμογένης και Εύγραφος (10 Δεκεμβρίου)
(Δημήτριος Π. Λυκούδης)

Β. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ (5)
(Δημήτριος Π. Λυκούδης)

Γ. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: "Διάλογος με τους νέους" (Ι΄)
(Δημήτριος Π. Λυκούδης)

Δ. ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: "΄Ερωτας, Αγάπη και Σχέσεις προ του γάμου" (Ε)
(Δημήτριος Π. Λυκούδης)

"Η περί σπερματικού λόγου διδασκαλία..."

 

 

Η περί σπερματικού λόγου διδασκαλία, κατόρθωμα και θέση του Ιουστίνου, μάρτυρος και φιλοσόφου, ότι δηλαδή πριν την έγχρονη σάρκωση του Λόγου οι άνθρωποι δεν ήσαν άγευστοι της θείας αλήθειας παντελώς, αλλά είχαν ένα μέρος, ένα είδος έστω και περιορισμένο θεἰας αποκαλύψεως, είναι θεωρία που με αναπαύει απόλυτα. Φθάνω στο δια ταύτα. Αναζητώ σήμερα, μετά τη Σάρκωση του Λόγου σπερματικό λόγο θεο-λογικό εντός της Εκκλησίας, από ιερείς, καθηγητές , θεολόγους κ.ά. [ασφαλώς δεν αναφέρομαι σε όλους]. Αναζητώ σπερματικό λόγο αληθείας περί των θεολογικών ενασχολήσεων. Αναρωτιέμαι: Μα καλά, τι διαβάζουν ετούτοι!!! Ποπάυ!!!  

 Δημητρίου Π. Λυκούδη

 

"Διάλογος με τους νέους [9]"

(ακούστε εδώ)


Θέματα εκπομπής:

1.Να νηστεύουν τα μικρά παιδιά;

2.Πρέπει οι ιερομόναχοι να ζουν στον κόσμο;

3.Να κάνουμε παρατηρήσεις στα μικρά παιδιά μέσα στη Θεία Λειτουργία;

4.Αναφορά στην προσευχή. Πέραν της δοξολογίας ευχαριστίας και αίτησης πρέπει να λέμε κάτι άλλο ή ταυτόχρονα και τα τρία;

5.Να σχολιάσετε τις οικουμενικές κινήσεις και τις προοπτικές που εξελίσσονται μέσα απο αυτές.

6.Πρέπει η εκκλησία να δει ποιμαντικά το ζήτημα των νέων; Θεωρείται σήμερα ότι λειτουργεί πλεονασματικά αυτό;

7.Να σχολιάσετε την ίδρυση του ισλαμικού τμήματος στη Θεσ/νίκη.

8.Να σχολιάσετε το θέμα της Θείας Κοινωνίας.

"Παιδαγωγία εν Χριστώ" (4)

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Εργογραφία - Δημοσιεύσεις Δημητρίου Π. Λυκούδη, Νοέμβριος 2014

 



1. ΟΣΜΗΝ ΕΥΩΔΙΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗΣ,
Οδοιπορικό στην Αθωνική Γη, σελ. 135,

2. ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΕΓΙΣΤΗ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ,

3. ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΥΕΣ,
στο περιοδικό ΑΛΙΕΥΣ, της Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας, αρ. φύλ. 276, Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2014,

4. ΠΕΡΙ ΩΦΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚ ΤΗΣ ΦΥΓΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,
στο περιοδικό ΘΑΛΑΣΣΟΠΟΥΛΙΑ, της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου-Μυκόνου, τεύχος 36, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος-Νοέμβριος 2014, [Αναδημοσίευση],

5. ΕΥΛΟΓΙΟΝ ΤΟΝ ΞΕΝΙΣΤΗΝ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ,
στο περιοδικό ΤΟ ΤΑΛΑΝΤΟ, της Ι.Μ. Νέας Σμύρνης [Ι. ναός Αγίας Βαρβάρας], τεύχος 126, Φθινόπωρο 2014, σελ. 26.
Στο ίδιο τεύχος φιλοξενείται αφιέρωμα και βιβλιο-παρουσίαση του πονήματός μου "Βίος Αβίωτος",

6. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥ,
στο περιοδικό ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, της Ιεράς Μητροπόλεως Αμαρουσίου[Ι.ναός Αγίου Ελευθερίου], τεύχος 22, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2014

Επιτρέπεται το ¨μεταθετόν ¨ των Επισκόπων και πότε;

 

 


Η απάντηση είναι βαρύσημος! Ποτέ! Ποτέ η Αγία μας Εκκλησία και οι Άγιοι Πατέρες δεν επέτρεψαν το ¨μεταθετόν¨, ποτέ δεν ευνόησαν ή προσεταιρίσθηκαν αυτού, ποτέ δεν το αποδέχθηκαν. Ποτέ δηλαδή δεν επέτρεψαν να μετατεθεί Επίσκοπος που ψηφίστηκε για άλλη μητρόπολη προκειμένου να καλύψει οριστικώς και να διαποιμάνει άλλην μητρόπολην. Ακόμη και ως επιτηρητής, οι κανόνες και εκεί επιτρέπουν βραχύβια και επισκοπική , δηλαδή μετά περισσής προσοχής διαποίμανση έτερου μητροπολίτου, τού συνήθως και εγγύτερου των γεωγραφικών – μητροπολιτικών ορίων. Ας το τονίσουμε! Όσοι εκ των επισκόπων ορέγεσθε αυτού, διάβολον υπηρετείτε, ουχί Θεόν Εσταυρωμένον και Αναστάντα! Τώρα, ως προς τις παραπομπές και για μην κάνουμε ¨αλατοπίπερο ¨ τους Πατέρας [ως ηκούσαμεν προσφάτως δια σιγής], σας παραθέτω όσα ικανά και συντόμως αγιοπατερικά εντρυφήματα δυνήθηκα να εύρω για να καταστεί προφανές και ευήκοον το παραπάνω πανταχόθεν! 
 
 

Παραπομπές: 
 Σχετικά με το ¨αμετάθετον¨ των Επισκόπων βλ., Αγίου Γρηγορίου Ναζιανζηνού, Λόγος Λς΄, Migne 36, 268, Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Επιστολή ΡΚΕ΄ προς Κυριακόν Επίσκοπον, Migne 52, 685, Αγίου Θεοδωρήτου Κύρου, Εκκλησιαστική Ιστορία, Ι, ιη΄ και Migne 82, 961, Στεφανίδου Βασιλείου, Εκκλησιαστική Ιστορία, εν Αθήναις, 1959, σελ. 201, Παναγιωτάκου Παναγιώτου, Σύστημα του Εκκλησιαστικού Δικαίου, κατά την Ελλάδι ισχύν αυτού, τόμος τρίτος, Το Ποινικόν Δίκαιον της Εκκλησίας, εν Αθήναις 1962, σελ. 429-440, Θεοδωρόπουλου Επιφανίου(Αρχιμ), Μεταθετόν Επισκόπων και Ορθόδοξος Εκκλησία, έκδοσις ¨Ορθοδόξου Χριστιανικής Εταιρείας¨, Εν Αθήναις 1965.

"Η διάσταση των ανθρωπίνων σχέσεων την περίοδο των εορτών". (Εκπομπή στο Ρ/Σ της Εκκλησίας της Ελλάδος)



Ο Δημήτριος Π. Λυκούδης, προσκεκλημένος του ραδιοφωνικού σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος στους 89, 5 FM και της εκπομπής "Απόγευμα στον 89,5", την Πέμπτη 04 Δεκεμβρίου 2014 και ώρα 19:00 - 20:00 μ.μ., θα μιλήσει στον δημοσιογράφο κ. Αντώνιο Γιαννακόπουλο με θέμα:"Η διάσταση των ανθρωπίνων σχέσεων την περίοδο των εορτών".

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Παιδαγωγία εν Χριστώ [ 3 ]

"Διάλογος με τους νέους [8]"



(ακούστε εδώ) 

 

Θέματα εκπομπής:

1.Γονατίζουμε τις Κυριακές;

2.Είναι αμαρτία που δεν εκκλησιαζόμαστε στον όρθρο;

3.Τα βαπτιστικά ρούχα πρέπει να είναι λευκά;

4.Μπορούμε να δίνουμε 2 ονόματα κατά το μυστήριο της βάπτισης;

5.Μπορεί να γίνει ανάδοχος κάποιος ανήλικος ή κάποιο μικρό παιδί;

6.Μπορεί να χρησιμοποιείται το ζέον εκτός της Θείας Ευχαριστίας;

7.Λειτουργούν τα μυστήρια της εκκλησίας ακόμη και σε όσους πιστούς δείχνουν αδιαφορία και απροθυμία να συμμετάσχουν μέσα σε αυτά;

8.Εώς πόσες φορές να συγχωρούμε;

9.Νηστεύουμε την ποσότητα και όχι μόνο την ποιότητα;


10.Εργαζόμαστε την Κυριακή;

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Ομιλία του Δημητρίου Π. Λυκούδη στον Ρ/Σ " ΄Αγια Μετέωρα"






Την Πέμπτη 27-11-2014 στις 20:00 μ.μ. ο κ. Δημήτρης Π. Λυκούδης, προσκεκλημένος της ραδιοφωνικής εκπομπής "Ελληνορθόδοξα",  θα μιλήσει στον Ρ/Σ "΄Αγια Μετέωρα".
 

Επιτρέπεται άγαμος ιερεύς να συμβιώνει με γυναίκα;




Η συμβίωση αγάμου κληρικού μετά γυναικός, επειδή η τελευταία εισέρχεται εντός της οικίας του και διακονεί αυτόν, αποτελεί συνήθεια πεπαλαιωμένη. Αρχικά δεν εθεωρείτο αμάρτημα. Η δε γυνή ονομάζεται «συνείσακτος». Σήμερα, το φαινόμενον τούτο και πάλιν στο προσκήνιον. Άγαμοι ή χηρεύοντες κληρικοί χρησιμοποιούν εις τον οίκον τους οικονόμους με σκοπό την άρτια και ομαλότερη διευθέτηση της καθημερινότητάς τους. Όμως, ένεκα πολλών διαστρεβλώσεων και αντικειμενικών παραδειγμάτων και προς περιφρούρησην του χριστεπωνύμου πληρώματος, καθώς και της δομής της κοινωνικής αυτού ευρυθμίας, η Αγία μας Εκκλησία απαγόρευσε την συγκατοίκηση αυτή δια παντός: «Όσοι παρθενίας επαγγελλόμενοι, αθετούσι την επαγγελίαν, τον των διγάμων όρον εκπληρούτωσαν. Τας μέντοι συνερχομένας παρθένοις τισίν ως αδελφάς εκωλύσαμεν»[1].
Ιδιαίτερη μνεία και αναφοράν γίνεται μόνον στην περίπτωση που ο άγαμος κληρικός συγκαταβιώνει με μητέρα ή αδελφή ή θεία, οπότε και επιτρέπει η αγία μας Εκκλησία, μη αναγνωρίζουσα αυτήν την οικονόμον-γυναίκαν ως «συνείσακτον»[2]. Με άλλα λόγια, όσοι άγαμοι κληρικοί διακονούν στον κόσμον , καλόν και αρεστόν και θείον είναι να μη σκανδαλίζουν και προκαλούν ως προς την συμβίωσή τους, αντίθετα, να αναπαύονται αφ΄ εαυτών, ειδάλλως να συνεπικουρούνται από οικεία τους πρόσωπα.
 


Παραπομπές:

 1. Σύνοδος Αγκύρας Γαλατίας 19, Σ, Γ΄, 60.
2.Αυτόθι, 3, Σ, Β΄, 120, πρβλ., Κανόνες Μεγάλου Βασιλείου, 88, Σ, Δ΄ 269-270, Χριστινάκη Παναγιώτου, Θέματα Κανονικού και Εκκλησιαστικού Δικαίου Α΄, Συμμετρία, Αθήνα 1994, τις σελίδες 244-247.