Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη Θεολόγου – Φιλολόγου,
ΜΑ.,ΜΑ. Θεολογίας, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών
ΜΑ.,ΜΑ. Θεολογίας, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών
Προλαβαίνω και προλαμβάνω εξ αρχής κάθε
αντίλογο και αντίρροπη κατάθεση επί όσα θα ακολουθήσουν κατωτέρω, καθώς,
ως γνωστόν τοις πάσι, το ως άνω θέμα εμπεριέχει δυσκολίες αναρίθμητες
μη δυνάμενες να αρθούν επί της παρούσης, τόσο εξαιτίας της περιορισμένης
και μικρής έκτασης του άρθρου όσο και ένεκα εμαυτού και της εμού
ανικανότητας να θεο-λογήσω επ΄ αυτού.
Η κατά Χριστόν αγαμία αποτελεί απόφαση
ζωής. Δεν αντιστρατεύεται, δεν προσκρούει στα θεμέλια της ¨μυστηριακής¨
συζυγίας και του ιερού θεσμού του γάμου, παρά μόνον αν ο τελευταίος
περιορίζεται στην άχαρη και κολάσιμη, πλην όμως συνηθισμένη επί των
ημερών μας συνύπαρξη, στη συγκατοίκηση και συμβίωση αμφοτέρων των μελών
των ¨εν δυνάμει νεονύμφων¨!