"Τριώδιο και Μεγάλη Τεσσαρακοστή" είναι ο τίτλος της νέας τηλεοπτικής εκπομπής ΛΥΧΝΟΣΤΑΤΗΣ 16, στην τηλεόραση του ΛΥΧΝΟΥ, της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών. Συζητούμε με τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Κερνίτσης κ. Χρύσανθο.
Παρασκευή 15 Μαρτίου 2019
Η Τιμία Κάρα του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου στον Ι.Ν. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ελευσίνος
Σήμερα, Παρασκευή 15 Μαρτίου 2019, στις 18:00, υποδέχθηκε ο Ιερός Ναός Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ελευσίνος την Τιμία Κάρα του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου από την Ιερά Μονή Οσίου Μελετίου Κιθαιρώνος. Το Σάββατο 16 Μαρτίου 2019 το πρωί θα τελεσθεί Πανηγυρική Θεία Λειτουργία και στις 12:00 θα αναχωρήσει η Τιμία Κάρα.
Ὁ Ὅσιος Χριστόδουλος ὁ Θαυματουργός, ὁ ἐν Πάτμῳ
Εορτάζει 16 Μαρτίου εκάστου έτους
Αὐτὸς ἔκτισε τὴν Μονὴ στὴν Πάτμο τοῦ Εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη. Γεννήθηκε τὸ 1020 στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας καὶ ἀνατράφηκε ἀπὸ γονεῖς εὐσεβέστατους, καὶ ὀρθοδόξους, τὸν Θεόδωρο καὶ τὴν Ἄννα. Τὸ βαπτιστικό του ὄνομα ἦταν Ἰωάννης. Ἡ σχολική του ἐπίδοση ὑπῆρξε ἀξιοσημείωτη, καὶ ἀπὸ νεαρὸς ἀκόμα ἀνατράφηκε στὴ μοναχικὴ ζωή. Εἶχε πλοῦτο λαμπρῶν πλεονεκτημάτων καὶ ἀρετῶν. Διότι δὲν ἦταν μόνο εὐσεβὴς ψυχή, ἀγαθὴ καρδιά, χρηστὸς χαρακτῆρας, ἀλλὰ καὶ δυναμικός, εὐφυής, δραστήριος καὶ τολμηρός. Ἀργότερα, μὲ συνδρομὴ τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ (1081-1118), ἔκτισε τὴν Μονὴ στὴν Πάτμο, ὅπου καὶ μόνασε. Ἀλλὰ οἱ ἐπιδρομὲς τῶν βαρβάρων καὶ συγκεκριμένα τῶν Ἀράβων, τὸν ἀνάγκασαν νὰ πάει στὴν Εὔβοια. Ἡ διαμονή του στὴν Εὔβοια διήρκεσε 7-8 χρόνια, ὅπου καὶ πέθανε τὸ 1101. Τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Χριστοδούλου, μετακομίστηκε ἀργότερα στὴ Μονὴ τῆς Πάτμου, ὅπου σῴζεται μέχρι σήμερα.
Ὁ Ἅγιος Μανουὴλ ἀπὸ τὰ Σφακιά
Εορτάζει 15 Μαρτίου εκάστου έτους
Ὁ νεομάρτυρας αὐτὸς γεννήθηκε στὰ Σφακιὰ τῆς Κρήτης, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς. Σὲ μικρὴ ἡλικία αἰχμαλωτίστηκε ἀπὸ τοὺς Τούρκους, μὲ τὴν βία ἐξισλαμίστηκε καὶ στὴ συνέχεια παρέμεινε στὴν ὑπηρεσία τους. Βρῆκε ὅμως τὴν εὐκαιρία καὶ δραπέτευσε ἀπὸ τὸ σπίτι τῶν κυρίων του, καὶ πῆγε στὴ Μύκονο, ὅπου ἐξομολογήθηκε καὶ ζοῦσε μὲ χριστιανοπρέπεια. Ἐκεῖ παντρεύτηκε καὶ ἀπόκτησε ἕξι παιδιά. Ἐπειδὴ ὅμως ἡ σύζυγός του πρόδωσε τὴν συζυγική της τιμή, μετακόμισε αὐτὸς μὲ τὰ ἕξι παιδιά του σὲ ἄλλο σπίτι χωρὶς νὰ τὴν διαπομπεύσει. Ἀλλ᾿ ὁ ἀδελφός τῆς ἄπιστης συζύγου του, ποὺ ὑπηρετοῦσε στὸν Τουρκικὸ στόλο, κατάγγειλε τὸν Μανουὴλ στὸν Τοῦρκο πλοίαρχο ὅτι, ἐνῷ εἶχε γίνει μουσουλμάνος, ἐπανῆλθε στὴ χριστιανικὴ θρησκεία. Ὅταν συνελήφθη ἀπὸ τὸν Τοῦρκο πλοίαρχο, ὁ Μανουὴλ μὲ θάῤῥος ὁμολόγησε τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Μετὰ ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια, παραδόθηκε στὸν Τοῦρκο Ναύαρχο, ποὺ βρισκόταν στὴ Χίο. Αὐτὸς τὸν ἀνέκρινε καὶ ἐξέδωσε θανατικὴ ἀπόφαση. Ὁπότε οἱ ὑπηρέτες τοῦ Ναυάρχου, πῆραν τὸν Μανουὴλ καὶ τὸν ὁδήγησαν στὸν τόπο τῆς ἐκτέλεσης, ποὺ ὀνομαζόταν Παλαιὰ Βρύση. Καὶ ἐνῷ ὁ μάρτυρας ἔσκυψε τὸ κεφάλι του, ὁ δήμιος, ποὺ εἶχε ὁρισθεῖ νὰ τὸν ἐκτελέσει, δείλιασε, πέταξε τὸ σπαθὶ καὶ ἀπομακρύνθηκε. Τότε ἅρπαξε τὸ σπαθὶ κάποιος ὑπαξιωματικός, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ δὲν μπόρεσε μετὰ ἀπὸ πολλὰ κτυπήματα στὸ λαιμὸ τοῦ μάρτυρα νὰ τὸν ἀποκεφαλίσει, τὸν ἔριξε κάτω καὶ τὸν ἔσφαξε μὲ τὸν πιὸ φρικτὸ τρόπο σὰν πρόβατο. Ὅλα αὐτὰ ἔγιναν στὴ Χίο, στὶς 15 Μαρτίου 1792, ἡμέρα Δευτέρα καὶ ὥρα τέσσερις μ.μ. Τὸ δὲ τίμιο λείψανό του, οἱ Τοῦρκοι, ἀφοῦ τὸ ἔδεσαν μὲ ὀγκόλιθους τὸ ἔριξαν στὴ θάλασσα. Χειρόγραφο μαρτύριο τοῦ Ἁγίου αὐτοῦ, βρίσκεται στὴ βιβλιοθήκη τῆς Μονῆς Ξενοφῶντος τοῦ Ἁγίου Ὄρους.