Ο διάκονος, πέρα από τα το στιχάριο (1) και τα επιμάνικα, φέρει ως ιερό άμφιο και το «οράριο» (2). Πρόκειται για μια στενόμακρη λωρίδα υφάσματος που φέρει επί του αριστερού του ώμου, της οποίας, η μια άκρη πέφτει εμπρός και η άλλη προς τα πίσω. Η άκρη προς τα εμπρός συμβολίζει την Καινή Διαθήκη, η δε προς τα πίσω, την Παλαιά Διαθήκη. Εισέτι, συμβολίζει τα φτερά και τις πτέρυγες των αγίων Αγγέλων, συμβολισμός που διαφαίνεται ξεκάθαρα, καθώς φέρει παραστάσεις αγγέλων ή, συχνότερα, φέρει ως παράσταση τον αγγελικό ύμνο «Άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ...». Η ονομασία του προέρχεται από το λατινικό orare που σημαίνει "προσεύχεσθαι".
