Και όμως αρκεί! Μία εικόνα, ένα σου χαμόγελο, το πέρασμα της ανονείρευτης χροιάς της φωνής σου! Ένας σου λόγος αρκετός, ικανός εστάθη να θυμίσει εκείνες τις μπάντες τις μελωδικές, τις μπάντες που πένθιμα παιανίζουν και χτυπούν τον αγέρα αναίτια!
Ένας σου λόγος αρκετός τον κόσμο μου με μπάντες να γιομίσει. Γέμισε ο τόπος ακούσματα και μουσικές, φιγούρες που αξόδευτα, ανεύθυνα τρυπούν τα "έσω" του ανθρώπου! Ένας σου λόγος αρκετός, "στη Δέσποινα" να λες και όμως αρκεί, τον κόσμο να στολίσει...!
Και όμως αρκεί! Ένας σου λόγος, μία εικόνα, ένα σου χαμόγελο αρκεί, ικανά εστάθησαν την έννοια άβυσσος ν΄αποτινάξω! Τον έρωτα αυτόν που καιροφυλακτεί, μην τύχει και ξεφύγω...!
Οκτώβριος 2015
Από την ποιητική Συλλογή του Δημητρίου Π. Λυκούδη με τίτλο "Αγέλαστοι Άνθρωποι" που κυκλοφορεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου