ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ "ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ"

Τρίτη 14 Απριλίου 2015

"Νυμφίος Ανύμφευτος"



Δημητρίου Π. Λυκούδη,
Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών

     Εσυνήθιζεν εκάστην εσπέραν, επιφασκούσης προ της μικράς της νυχτός περιόδου, ανήρ ωσάν πεντηκοντούτης και ένεκα του πλαδαρού φωτός της σελήνης ωσάν τριακοντούτης ομοίαζεν, να περιφέρεται επί της ακτής του αιγιαλού και να αφουγκράζεται μανιωδώς την λεπτήν αύραν που καταστάλαζε από την ερωτικήν χροιάν που ωσαύτως εκόμιζεν η απόχρωσις των αφροεσσών κυματισμών, καθώς έσταζον μετά περισσού κόπου από την αχανήν κυανήν έκτασην εις το πέρας της ακτής!

      Ανήρ ωσάν πεντηκοντούτης, με το πέρας ενθυμησών ουχί μόνο δακρύβρεχτων αλλά και λοιπών απαράμιλλης δόξης και ευμορφιάς, εσυνήθιζεν να περιφέρεται επί την άμμον της ακτής. Ην ποτέ νυμφίος αστεφάνωτος, νυμφίος αλειτούργητος μετά κορασίδος τρυφεράς και ανειπώτου καλλονής! Μετά δε την παρέλευσιν χρόνου ικανού, δυναμένου να επιφέρει την άκριτον έξιν εκατέρωθεν των μελών της αστεφάνωτης ως άνω συζυγίας, η νεαρά απεμακρύνθη από τον νυμφίον και επέστρεψεν εις την αρχικήν αυτής στέγην μετά περισσής αιδούς και ταλαιπωρίας. Ο δε νυμφίος, εξηκολούθει να ερείδεται επί αχανών και φρούδων ελπίδων, νυμφίος ην και νυμφίος επεθύμει να παραμείνη. Ήρχιζε να υποφώσκη δολερώς η αναδυόμενη ανάγκη της επιβολής, της αρχομανικής συγκαταθέσεως. Μα ελησμόνησεν ο δυστυχής και ταλαίπωρος την παραβολήν των δέκα παρθένων, ην οι θειότατοι Πατέρες σαφώς και ορθώς διέταξαν να αναγιγνώσκεται εις τον Όρθρον εκάστην Μεγάλης Τρίτην! «Τρίτη μεγίστη παρθένους δέκα φέρει, νίκην φερούσας αδεκάστου Δεσπότου». Ηπείλουν τα θεμέλια της αστεφανώτου συζυγίας του οι άνωθεν λόγοι, μα ελησμόνησεν ο δυστυχής και ταλαίπωρος πάλαι ποτέ νυμφίος! Ελησμόνησεν ο δυστυχής το πρόσκαιρον της ευτελούς και χαριεντιζούσης αστεφάνωτης βιωτής! Ουκ ολίγα τα εμπόδια και προσκόμματα οίτινα παρενεβάλλοντο και αντιτίθετο συνάμα εις την πραγμάτωσιν της πολυμόχθου ευτυχία των! Ελησμόνησεν ο πονομανής νυμφίος την προτέραν ευδαιμονίαν του και ωσάν δροσερός ψιμύθιος αφρός, επαρεδίδετο εις την σκοτόμαιναν επιφάνειαν των υδάτινων ενθυμήσεών του…
     Επανήρχετο όμως πολλάκις εις τα θυλάκια της διανοητικής φαρέτρας του η ανάμνησις του έρωτος! Ερωμανής με το ερωτάριόν του, νυμφίος άνευ νύμφης και νυμφώνος, εκαλλιέργη την προτέραν ευτυχίαν και ως ερωτοπλάνος ηγάπα την αποπλάνησιν! Ηγάπα τον έρωταν! Ερωτικόν μαρτύριον που επεδίωκε όπως θέση τέρμα δια του ενεργουμένου υπ΄ αυτού σφοδρού νοερού και καρδιακού ερεθισμού!
     Αναλογιζόμενος σκέψεις ως αι παραπάνω, εκάθητο ο δυστυχής ανήρ παρά της υγρής ακτής και επέτρεπεν την απεμπόλησιν του νου. Παρετήρει μυστικώς τα ασθενή υποβόσκουσα κύματα να εναγκαλίζουν τας σκέψεις του και να διαγράφουν αυτάς εις τον απύθμενον και δολίως κυβερνώντα βυθόν των. Μα ελησμόνησεν ο δυστυχής και ταλαίπωρος νυμφίος, ελησμόνησεν ότε ην ποτέ ότε ουκ ην η κορασίς και η κτίσις η περιβάλλουσα απανταχού. Ελησμόνησεν ο ταλαίπωρος πως ο έρως λόγον δεν κρατεί, ουδέ εκράτησεν ποτέ, ουδέ μέλλει να κρατήση!
     Εσυνήθιζεν εκάστην εσπέραν, ανήρ ωσάν πεντηκοντούτης να επιδαψαλεύει την προτέραν ευγένειαν του επί της αφροέσσης θαλάσσης και να αναζητεί έτερον συνταξιδιώτην επί των υψηλών και αρρήτων, έτερον πραγματευτήν να κάμνει γνωστή την πραγμάτειαν την βιωτικήν! Μα ελησμόνησεν ο δυστυχής και ταλαίπωρος! Ελησμόνησεν ο πάλαι ποτέ νυμφίος ότι ο έρως λόγον δεν κρατεί, ο έρως ελοιδόρησεν ουκ ολίγους εν τω παρόντι βίω…!

2 σχόλια:

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

Ναι, ο έρως λόγον δεν κρατεί, ουδέ εκράτησεν ποτέ, ουδέ μέλλει να κρατήση, οταν αναζητα συνεχως τον ερωτα.